Czytelnia

I ktoś znowu oderwał go od lektury. W myślach postanowił sobie, że jeśli się to powtórzy, to zaprzestanie nauki, tak więc gdy usłyszał jakiś głos nad sobą, zamknął książkę, nie dbając o to, by zapamiętać numer strony. Maya była dla niego pewnym wybawieniem. Spojrzał na nią z dołu, co nie zdarzało się często, nie zdarzało się właściwie nigdy. Nie zdziwił się, że liderka jednego z popularnych bractw Cambridge znała jego imię. Jej bractwo słynęło z wielu organizacji charytatywnych i dobroczynnych. Jednym z nich były zorganizowane ostatnimi czasy swego rodzaju zajęcia na pływalni dla najmłodszych mieszkańców Cambridge. Calvin doceniał to, wiedział, że niektórzy nie mają środków, by uczyć sie pływania, czy chociażby odwiedzać jakikolwiek basen. Dla tych, którzy kochali wodę działalność Mayi była czymś wspaniałym.
-Witaj Maya... - powitał ją tym samym tonem głosu, co ona. Zerknął na jej buty. To one sprawiały, że chłopak miał kompleksy, by dziewczyna była wtedy wyższa od niego, mimo, że on był zaliczany do osób wysokich. - Wiesz, że te buty są jednym z najbardziej rozpoznawalnych dźwięków w szkole? Z zamkniętymi oczami wiedziałbym, że zbliża się Maya... - chłopak urwał, bo nie pamiętał jej nazwiska. Spojrzał w górę, bo nie miał zamiaru mówić do jej nóg. Nikt chyba nie nosił tak wysokich obcasów, przynajmniej w Cambridge.

Idąc za jego wzrokiem,a w pewnym stopniu i za słowami, również spojrzała na swoje buty. Fakt, w swoim pokoju miała całkiem sporą kolekcję szpilek. Sprawiały,że czuła się kobieco,nawet, jeśli była w nich wyższa od części chłopców. Słysząc jego uwagę, roześmiała się, jak zawsze zasłaniając usta dłonią.
-A sądziłam,że najbardziej rozpoznawalny jest głupawy,aczkolwiek urzekający chichot narąbanego Sohmy- Maya rzadko używała słownictwa potocznego. Robiła to za nią cała jej rasa,dlatego panna Sexton postanowiła przełamać ten stereotyp. Była na tyle pewna siebie,że po krótkiej pogawędce, odsunęła wolne krzesło i zajęła miejsce obok blondyna.

[Spadaaaaaam muszę... ><]

Calvin zdobył się nawet na drobny uśmiech po słowach dziewczyny. No tak, nieraz widywano kolejnego członka szkolnej elity, Tony'ego Sohmę, w stanie bynajmniej nietrzeźwym. Collins też pijał alkohol, nie sprawiało mu to jednak takiej przyjemności jak innym. Nie rozumiał, jak dla rozrywki można pić coś, co smakowało jak... alkohol. Mimo to czasami bywał w barach na piwie z kumplami z klubu. Zazwyczaj, gdy miał zły humor.
-No więc mylisz się. Twoje szpilki przyprawiają o zawrót głowy, chichot nawalonego Sohmy... cóż. Z pewnością nie przyprawia o zawrót głowy. - stwierdził chłopak, wzruszając ramionami. Dziewczyna dosiadła się do niego, a on właśnie miał zamiar opuścić bibliotekę. Nie będzie się zmuszał, by tu zostać, jeśli może spędzić choć trochę czasu w miejscu, które bardziej lubił. Kierunek - pływalnia.
-Ja skończyłem... Miłego uczenia, czy co tam masz zamiar robić... - życzył jej Calvin, wstając i kierując się w stronę wyjścia. Kiwnął do niej głową na pożegnanie i opuścił cichą bibliotekę.

Dzięki..-odparła i chyba całkiem szczerze,bo uśmiechnęła się gratis patrząc za odchodzącycm Calvinem. Miły,chociaż trochę dziwny chłopak. W każdym razie, w przeciwieństwie do większości kampusowych samców posiadał jeszcze kręgosłup moralny. Maya ceniła go jednak za sumienność i punktualność. Podczas akcji darmowych lekcji pływania słowem nie mogła się poskarżyć na Collinsa. Niewielu zostało już takich facetów.
Maya rozmyślała jeszcze przez chwilę,a potem zaczęła wodzić swoim długim,jasnym paznokciem po spisie treści książki. Znalezienie potrzebnych informacji wymagało przestudiowania całej teczki dokumentów oraz protokołu z rozprawy. Liderka Omega Phi wyszła z bliblioteki całkiem zadowolona. Widac znalazła to,o co jej chodziło.

Nogi zaprowadziły Preit właśnie do czytelni.Zapewne nikt nigdy nie połączyłby jej osoby z czymś takim jak biblioteka,bo była inteligentną dziewczyną i książki rzadko znajdywały miejsce w jej dłoniach.Jednak tego dnia odczuła nagłą potrzebę odwiedzenia właśnie tego miejsca.Rozejrzała się po półkach z książkami i znalazła to czego szukała,czyli atlas owadów.Jako,że była to najnowsza książka w bibliotece i były w niej dosyć ciekawe ilustracje dziewczyna zdjęła ją z półki i usiadła przy wolnym stoliku.Zaczęła przewracać kolejne strony oglądając coraz to bardziej odrażające robaki,które powoli zaczynały zamieniać się w pasożyty.Zatrzymując się przy stronie 15 rozejrzała się po bibliotece,jak na razie była tu sama.Całkiem jej to odpowiadało,bo w końcu najlepiej się skupia na tym co się robi gdy nikt nie przeszkadza.Podparła głowę na ręku i wróciła do oglądania książki.

Po jakiś dwóch godzinach spędzonych w czytelni zamknęła książkę,już zupełnie obejrzaną i wyszła.