Basen w piwnicy

Sportowy basen. 6 torów po 50 m.

Sasza Kowaliow zawsze była dobrą pływaczką, aczkolwiek nie często pozwalała komukolwiek przyglądać się jej podczas pływania. Odczuwała wtedy jakiś nieokreślony wstyd, nie potrafiła się skupić. Zupełnie inaczej niż przy grze w nogę. Przez to na przyjęciach u Alfa Epsilion, tych urządzanych przy basenie, nigdy nie wchodziła do wody. Jej najczęstszą wymówką był naturalnie brak stroju kąpielowego. Brunetka wyszła z zajęć trochę wcześniej, chcąc się trochę zrelaksować. Nie miała zamiaru biegać, bo no ostatnim, porannym treningu chyba naruszyła sobie ścięgno. Ubrana jedynie w dwuczęściowy kostium kąpielowy i owinięta dużym ręcznikiem, weszła na halę basenową. Jak zwykle świeciła pustkami. Zazwyczaj można było spotkać w tym miejsc jedynie członków drużyny pływackiej czy nielicznych sportowców, którzy mieli dość złej pogody czy niesprawiedliwości profesorów. Liderka Omicron Chi Delta zrzuciła z siebie ręcznik i weszła na murek, z którego zwykła była skakać. I tym razem, chwilę później rozległ się plusk a po chwili można było zobaczyć jak Rosjanka płynęła na pierwszym z torów, powoli się wynurzając.

Pusta hala basenowa umiejscowiona w piwnicy,pod ziemią była naprawdę cicha. Do czasu. Sprawa przedstawiała się mniej więcej tak. Bractwo Zeta Eta Sigma postanowiło odpracować sobie nieudaną imprezę urodzinową lidera, nieoficjalnie. Przyjęcie udało się wyśmienicie. Tylko część gości była w stanie podjąć dalszą zabawę. W pewnym momencie ktoś, niekoniecznie trzeźwy ktoś, zaproponował wypad na basen. Tym kimś był jeden z pływaków, który posiadał oczywiście klucze do hali. Rozweselona imprezowa paczka dość szybko podchwyciła zajawkę i z browarami w dłoniach ruszyli z kanap. Jakimś cudem przeszli niezatrzymani przez Kampus, ba, dotarli nawet pod samą halę. Trudno było nie usłyszeć, kiedy wślizgnęli się do środka. Tony był na tyle przytomny,aby sprawdzić, czy przypadkiem ktoś nie urządził sobie nocnego treningu.
-Ciiiii....zamknąć się! Ja pójdę..-syknął na ludzi,trochę rozbawiony,choć do końca nie wiadomo czym. Brygada uciszyła się na moment,a na schodach dało się słyszeć kroki.

Wokół panowała bezwzględna cisza. Wcale nie. Imprezowicze bardzo hałasowali, a kroki któregoś z nich dało się wyraźnie słyszeć na schodach, ale Sasza o tym nie wiedziała. Mogłoby się palić, acz ona pewnie by tego nie zauważyła. Cały czas pływała pod wodą, wynurzając się jedynie na chwilę by złapać trochę powietrza. Pustka była jej na rękę. Mogła spokojnie się odprężyć, zrelaksować. Owszem, wolała aktywny wypoczynek. Najlepszą rzeczą, jakiej lubiła doświadczać wieczorem był...wysiłek fizyczny. Warto zaznaczyć, że wcale nie chodzi o sport łóżkowy. Rosjanka każdego wieczoru albo biegała, albo grała w piłkę, albo też pływała, co ostatnimi czasy zostało zakłócone przez naprawę hali basenowej. I teraz dziewczyna wynurzyła głowę z wody, na chwilę przystając przy murku i uspokajając oddech. Nie minęło kilka chwil, kiedy to brunetka ponownie zniknęła pod wodą.

Tony, z małą pomocą białych barierek pokonał schody i znalazł się na dole w jednym kawałku. Trochę nieprzytomnym wzrokiem potoczył wokół. 5 torów było pustych,na ostatnim dostrzegł ciemny obiekt. Na początku blondyn pomyślał,że to podwodny odkurzacz czyszczący dno,ale nagle owy "odkurzacz" wynurzył się,zaczerpnął powietrza i znów zniknął pod wodą. Chłopak zamrugał gwałtownie,starając się skupić myśli. Przez moment zdawało mu się nawet,że to była Sasza. Tylko jakoś nigdy jej nie basenie nie widział. Na więcej rozważań nie był w stanie się wysilić,dlatego odrobinę chwiejnym korkiem ruszył wzdłuż słupków. W końcu oparł się na ostatnim,zerkając w dół na tor. Basen był podświetlony i Tony bez większych problemów widział dno.

Po pokonaniu kolejnej długości, dziewczyna ponownie się wynurzyła, tym razem na oślep łapiąc się dłońmi murka i cicho dysząc. Tak. Była zmęczona i teraz wiedziała, że spełniła swój obowiązek no i spaliła zbędne kilogramy. Mimo, że była szczupła, zawsze uważała, że kobieta wiecznie powinna być na diecie a przynajmniej trzymać formę. Przez kilka pierwszych chwil panna Kowaliow nie zdawała sobie sprawy z obecności Tony'ego tuż obok, ale kiedy tylko podniosła wzrok do góry, szukając wzrokiem zegarka, zauważyła pochylonego nad torem blondyna. Swoją drogą nie dało się go nie zauważyć. -Kolejny napity?-przemknęło jej przez myśl, kiedy dotarło do niej, że i lider Zeta Eta Sigma spożył już co nieco. Czyżby ją coś ominęło? Pewnie tak, jak zwykle. Uciekała od ludzi no i kiedy przyszło co do czego, pojawiały się problemy.

Siema Kowaliow. A ty co tu robisz?-składnie jeszcze zachowywał. Tony miał mocną głowę,ale było kilka objawów, po których można było ocenić jego stań. Po pierwsze, chłopak może i mówił z sensem,ale wystarczyło,że wstał i przeszedł się kawałek....zygzakiem. Po drugie robił się "ciepły". Wiedzieli o tym uczniowie,a uczennice starały się nawet słabość lidera wykorzystać. Czasami udawało im się to, nie ukrywajmy. Jednak Tony wiódł jako tako przyzwoity żywot i nikt się na niego nie skrażył.
Imprezowa ekipa nie wytrzymała dłużej na górze. Z całym impetem stoczyli się po schodach.

No tak. Tego mogła się spodziewać. Chwiejący się lider i cała ekipa przybywających na zabawę. Tego za dużo jak na jedną, małą, zmęczoną i zmarzniętą Saszę. Woda była zimna a ona sama siedziała w niej już kilka godzin. Kiedy pierwszych kilka osób weszło na halę, nic sobie nie robiąc z tego, że ktoś jest wewnątrz, dziewczyna momentalnie podciągnęła się na rękach, wychodząc z wody. Nie miała ochoty na przyglądanie się pijanym chłopakom. Nie dzisiaj. Nie ukrywając swojej złości i irytacji, przeszła kilka kroków w końcu dopadając do swojego ręcznika, którym chwilę potem się owinęła. Tak, żeby nie świecić skąpym strojem. Nigdy nie lubiła pokazywać się innym aż w tak dużym stopniu roznegliżowaną. Po prostu wzrok innych ją peszył. -Nie macie innego miejsca?-spytała, krzyżując ręce pod piersiami. -Tu się pływa...-dodała, lekko tupiąc bosą stopą o płytki.

Calvin zaledwie w samych kąpielówkach, bawiąc się swoimi okularami pływackimi wkroczył na pływalnię. Zaabsorbowany tym, by odpowiednio ustawić silikonową gumkę z okularów szedł przed siebie, dobrze znaną mu drogą. Był już po wstępnym prysznicu, tak więc kropelki wody spływały po całym jego ciele. Gdy trenował, pływał bez czepka, więc i jego włosy stały mokre we wszystkich kierunkach.
Odgłosy dochodzące z drugiego końca pływalni jednak kazały mu oderwać się na chwilę od swoich okularów. Zakładał, ze prócz niego też ktoś trenuje, ale pomylił się i to bardzo. Grupa nietrzeźwych chłopaków najwyraźniej wybrała właśnie basen na miejsce swoich wieczornych zabaw. Chłopak zmarszczył czoło i zatrzymał się na chwilę. Nie wiedział, czy jakkolwiek to skomentować. Tacy ludzie byli dla niego bynajmniej śmieszni. Od picia były kluby, puby i inne miejsca na mieście. Tu się pływa... Calvin pokręcił głową z politowaniem, dla takich jak ci panowie nie miał słów. Mają szczęście, że żaden z trenerów, czy też nikt personelu ich nie nakrył. Miał tylko nadzieję, że zaraz opuszczą to miejsce i dadzą mu w spokoju pływać. Zignorował ich więc. W końcu był sam na grupę nietrzeźwych facetów...
Chłopak znalazł się po chwili przed jednym ze słupków startowych, a okulary były gotowe do założenia. Zrobił to błyskawicznie, w końcu robił to od paru lat codziennie, nawet po kilka razy. Po chwili widział już pływalnię na ciemne kolory. Nie trwało to jednak długo, bo wspiął się bez żadnych przygotowań na słupek i skoczył do wody na główkę, wynurzając się po jakiś 5 sekundach parenaście metrów dalej od miejsca w którym zniknął. Nie chcąc marnować czasu na bezsensowne rozglądanie się wokół, czy dostosowywanie się do wody, zaczął płynąć przed siebie, na początek, stylem klasycznym.

W całym zamieszaniu Sasza nie dostrzegła wchodzącego pływaka. Gości Sohmy było zbyt wielu, więc skutecznie zasłaniali jej widok. Jednakże plusku spowodowanego skokiem nie dało się po prostu nie usłyszeć. Jeszcze raz omiotła wzrokiem całą halę basenową, poszukując źródła hałasu. Na szczęście osobą, która wskoczyła do basenu był jedynie Calvin, pływak, którego Sasza często widywała właśnie w tym miejscu. Już obawiała się, że będzie zmuszona (jako jedyna trzeźwa osoba) ratować któregoś z chłopaków. Upewniając się, że pozostali trzymają się z dala od wody, ponownie przeniosła wzrok na Tony'ego, nie kryjąc swojej dezaprobaty. -Chcecie się tu potopić?-spytała, marszcząc brwi. -Przecież za kilak piw czy czego tam pijecie, żaden z was nie będzie się kontrolował...-stwierdziła. Ostatecznie mogliby zostać, ale po warunkiem, że nie zbliżaliby się do wody no i musieliby z siebie co nieco zdjąć. W końcu jeśli ona miała świecić przed nimi ciałem to i oni powinni postarać się o kąpielówki.

Za każdym razem, gdy Calvin wynurzał głowę spod wody, by zaczerpnąć powietrza, dochodziły do niego odgłosy imprezowiczów. Dopiero gdy dopłynął po raz drugi do końca basenu i zatrzymał się na chwilę, by poprawić okulary dostrzegł, że jest z nimi jeszcze jakaś dziewczyna, która była w wodzie. Od razu pomyślał, że jeżeli jest nietrzeźwa tak samo jak oni, to lepiej niech się trzyma brzegu, bo inaczej skończy się t raczej nieszczęśliwie. Calvin kojarzył ją skądś, jednak w tym momencie nie potrafił sobie przypomnieć skąd. Z pewnością jednak jej nie znał.
Odepchnął się od ścianki basenu i ruszył by pokonać kolejną długość pływalni. Usiłując nie zwracać uwagi na towarzystwo spokojnie przepływał kolejne metry. Kątem oka obserwował ich, w razie czego. Niby to dorośli, ale tylko niby... Pod wpływem alkoholu wiadomo, że różne dziwne rzeczy przychodzą do głowy...

Tony wyglądał jakby słuchał Saszy,ale bardzo mało prawdopodobne,że to robił. W tej chwili interesowała go tylko pewna nagląca potrzeba. Po chwili do wody wskoczyła jeszcze jedna osoba. Lider Zeta Eta tylko ogarnął wzrokiem spienioną wodę, w której zniknęła tajemnicza osoba,a potem ponownie spojrzał na Sasze.
-Wybacz mi na chwilę..-mruknął trochę niewyraźnie,a potem podniósł się i ruszył w stronę schodów, mijając swoich towarzyszy. Pęcherz cisnął go niemiłosiernie,dlatego dość szybko opuścił halę basenową i już tam nie wrócił.

Dziewczyna pomimo tego, że ćwiczyła gimnastykę artystyczną, uczęszczała też na basen. Jednakże rodzice przywiązywali większą wagę do gibkości córki, niż do tego co lubi. Pojawiła się na basenie, ignorując otoczenie. Ściągnęła z siebie duży, biały ręcznik, pozostając w dwu-częściowym stroju kąpielowym, koloru zielonego. Rozejrzała się na chwilę, a następnie podeszła do basenu, zamaczając stopę w wodzie. Przez jej ciało przeszedł dreszcz, który zniknął po momencie.
Chwilę później Andrea była w wodzie, patrząc na tor. Postanowiła sobie popływać, jako, iż tego dawno nie robiła. No cóż, jak pomyślała, tak zrobiła.

10 długość, 11, 12, 20, 25.... 30. Calvin wynurzył się z wody przy słupku na torze trzecim i zaczerpnął potężną porcję powietrza. Zabawowe towarzystwo już się przerzedziło i jak chłopak zdążył zaobserwować, do niczego złego nie doszło, wszyscy żyli i bynajmniej nie zanurzali się w wodzie, na szczęście. Gdyby któryś z nich puścił pawia do wody byłoby nieciekawie... Calvin opierając się o ściankę basenu rozejrzał sie uważniej po pływalni. Przybyło pare osób, które najwyraźniej chciały popływać w niedzielne południe, żadna z tych osób jednak nie była w klubie pływackim, nie rozpoznał nikogo.
Jeszcze 10 długości i wychodzi. Co za dużo to nie zdrowo, w końcu to nie trening, a pływanie dla przyjemności. Calvin zanurzył się w wodzie i stylem grzbietowym zaczął pokonywać kolejne długości basenu.

Dziewczyna pływała przez jakieś kilkanaście minut, aż w końcu postanowiła wyjść. Pogoda się poprawiła o dziwo. No cóż, Andrea nadal nie znała tutaj nikogo, z kim mogłaby porozmawiać. Z dziewczynami z klubu również nie zamieniła ani słowa. Mniejsza o to...Błękitnooka wyszła z wody, kierując się w stronę miejsca, gdzie zostawiła ręcznik. Był na miejscu, na szczęście, potem obwinęła się nim wokoło i przeszła się brzegiem basenu. Jej wzrok przykuł chłopak, który najwyraźniej trenował pływanie. Usiadła na słupku, patrząc na Calvina.

Zrobił 15. Podpłynął w końcu do drabinek i wyszedł z wody, ściągając przy tym okulary z oczów. Przeczesał dłonią mokre włosy i przetarł twarz. Zauważył, że za oknem świeci słońce, co było dobrą perspektywą na resztę dnia. Dostrzegł też, że jakaś dziewczyna siedząca na słupku przygląda mu się z zaciekawieniem. Calvin zatrzymał na niej na chwilę wzrok. Nie znał jej. Nigdy jej nie widział, był tego pewien. Dlaczego się na niego patrzy?
-Coś nie tak? W czymś pomóc? - zapytał zaintrygowany chwilę potem, stając tuż obok słupka. Może dziewczyna miała do niego jakiś interes, albo co gorsza, coś było nie tak z jego kąpielówkami?

Kiedy chłopak wyszedł z wody i pokierował w jej stronę swoją wypowiedź, speszyła się nieco, lecz po chwili uśmiechnęła się.
- Wszystko w jak najlepszym porządku, pomocy też nie potrzebuję. -odparła krzyżując ręce na piersiach, a następnie spojrzała na basen, chwilę później ponownie na Calvina- Hm, Andrea. -przedstawiła się, wyciągając w stronę chłopaka dłoń. Dziwił ją taki sposób witania się, ale rodzice ją tego nauczyli, więc. Miała nadzieję, że pływak nie weźmie jej za jakieś dziecko albo coś. Poznawanie ludzi, od momentu przyjechania tutaj, stało się dla niej tzw. "czarną magią".

Dziewczyna wyglądała na młodą, do tego bardzo nieśmiałą uczennicę Cambridge. Calvin uścisnął jej dłoń z lekkim oporem. Sam rzadko poznawał kogoś nowego, ale to raczej z własnego wyboru. Stronił od ludzi.
-Calvin.
Blondyn zaczął bawić się gumką u swoich okularów, patrząc na dziewczynę z góry.
-Podeszłem, bo tak dziwnie się patrzyłaś. Myślałem, że może czegoś ode mnie chcesz... - wyjaśnił chłopak. Był cholernie ciekawska osobą, musiał podejśc i chociaż zapytać o co chodzi. - Ale skoro nie...
Calvin odwrócił się i wolnym krokiem ruszył w stronę wyjścia, spoglądając jeszcze w kierunku ostatnich imprezowiczów, po czym opuścił pływalnię.

Uniosła lekko brwi, patrząc na chłopaka, jednak ten po chwili ruszył do wyjścia, aż w końcu zniknął. Andrea wzruszyła ramionami, po czym podniosła się z miejsca, stojąc na brzegu basenu. Rozejrzała się i stwierdzając iż jest sama, położyła ręcznik na słupku, a następnie weszła do wody. Chwilę później stylem grzbietowym, zaczęła przemierzać długość basenu, wcale się nie śpiesząc. No bo gdzie niby?

Jak dla Saszy tego wszystkiego było już za dużo. Nie chciała patrzeć na topiących się imprezowiczów. Tym razem postanowiła odpuścić i po prostu wybrać coś innego. Może jogging? Może. Ciemnowłosa chwilę później, rozejrzała się ostatni raz po hali i bez zbędnych pożegnań ulotniła się do szatni.

Melody nie przepadała za basenem. Pływając nie czuła większego wysiłku,no może poza lekkim zmęczeniem czy zadyszką. Mimo wszystko w stroju kąpielowym wyglądała zjawiskowo. Przez wodę, jej kręcone włosy prostowały się i w tym wypadku sięgały aż jej pośladków. Czepek nie wchodził w grę,dlatego wchodząc na halę basenową związała włosy gumką. Nie było nikogo, kto mógłby jej przeszkadzać,ani tez nikogo z kim mogłaby się pobawić. Pozostał jej tylko trening.
Woda była chłodna,stwierdziła dziewczyna siadając na słupku. Stopy zanurzyła w basenie,a po chwili na jej udach i ramionach pojawiła się gęsia skórka. To jednak nie zniechęciło pani kapitan. Po ostatniej kontuzji taki lekki trening powinien być,jak znalazł. Brunetka założyła silikonowe okulary,a potem już wsunęła się do wody. Było na tyle zimno,że w pierwszej chwili wstrzymała oddech. Potem jednak zanurkowała i bez dalszego rozczulania się nad sobą zaczęła płynąć kraulem.

Arnold postanowił, że zapozna się troszkę ze szkołą, więc jego nogi zaprowadziły go do piwnicy. Gdy już pojawił się w pomieszczeniu to zauważył, że to basen. Nietrudno było zauważyć... Kucnął przy tafli basenu i zamoczył jedną rękę. Nie spodziewał się dojść do basenu, więc ubrany był w swoje codziennie ciuchy, mianowicie: Marynarkę sportową, jeansy, koszulę i adidasy. Z ramienia zrzucił torbę, której jeszcze nie zdążył zanieść do swojego pokoju, ponieważ wciąż nie wiedział, gdzie się ten pokój znajduje. Nie zauważył dziewczyny, był za bardzo zadumany, żeby kogoś dostrzec.

Melody w drodze powrotnej przerzuciła się na żabkę,dlatego z twarzą przy dnie basenu,nie dostrzegła osobnika stojącego na jego brzegu,nawet pomimo okularów. Jej ciemne włosy ciągnęły się za nią,wyraźnie odróżniając się na tle jasnych kafelek, którymi wyłożono basen. Melody wynurzyła się dopiero,gdy przed oczami pojawiły się jej ciemne plamki. Nie chciała zemdleć pod wodą,a już raz jej się to zdarzyło. Wynurzyła się,odrzucając w tył długie włosy. Tym samym opryskała dość obficie pobliską ścianę, plastikowy leżak i wszystko znajdujące się w promieniu kilku metrów od niej. Wtedy też spostrzegła mniej więcej na poziomie swoich oczu czubki czyiś adidasów. Zaciekawiona ściągnęła okulary i przystanęła przy murku,spoglądając w górę. Z chłopaka,raczej jej nieznajomego,ściekała woda.
-Sory...-mruknęła,tłumiąc śmiech.

Myślał tak sobie machając dłonią przy wodzie i dopiero z zadumy wyrwała go chmara wody lecąca na niego z niewidomego źródła, która ochlapała go "troszeczkę", torba też swoje dostała, na szczęście nie tyle, żeby zamoczyć wszystkie ciuchy. Z włosów teraz kapała z niego woda, właściwie z każdej części jego ciała woda ulatywała. Dosłownie: PE-I-Ę-KNIE! Ale cóż, po chwili usłyszał czyjeś "Sory". Spojrzał w tamtym kierunku, jakaś dziewczyna. Mimo, że nie lubił zbytnio zmoczonych dziewczyn, to ta wydała mu się całkiem ładna. Jego usta wykrzywiły się w krzywy uśmiech, słowa, które powiedział po chwili zupełnie nie oddawały tej miny.
-Eeee.... Nic się nie stało.
Słowo "Eeee" było obrazem zdziwienia, jednak to jego mina oddawała prawdziwą istotę tego zdarzenia.

Chyba nawet warto było zostać opryskanym,dla tego przepraszającego uśmiechu i niewinnego spojrzenia,jakie po chwili zaserwowała przybyszowi Melody. Choć kolega nie wydawał się zadowolony, dziewczyna nie kryła rozbawienia. Zacisnęła swoje długie pazurki na krawędzi brzegu,a potem wyskoczyła z wody,lądując na płytkach obok chłopaka. Całkiem zgrabnie podniosła się z ziemi, bez słowa wytłumaczenia. Strój,mokry strój przylegał idealnie do jej płaskiego brzucha,krągłej pupy i reszty ciała. Pani Kapitan ruszyła w stronę leżaka, z którego porwała puchaty,zielony ręcznik i rzuciła go nieznajomemu.
-Jestem Melody Randall, kapitan drużyny damskiej piłki nożnej...-przedstawiła się,uznając chłopaka za 'nowego'.