Basen w piwnicy

Chłopak chwycił ręcznik, który rzuciła mu dziewczyna, lecz nie widział w nim zbyt wiele pożytku, żeby się wytrzeć to musiałby się rozebrać, a on nie zrobiłby tego przy nieznajomej dziewczynie. Nawet to, że się przedstawiła nie "zezwalało" mu na to.
-Arnold Meyer.
Przedstawił się bez zbędnych słów i przyglądał się Melody. Jakby nie wiedział co do niej powiedzieć, bo w sumie jest tu nowy. Powtórzył w myślach "Kapitan Drużyny Damskiej Piłki Nożnej". Może jest tutaj jakoś szczególnie znana? Możliwe, możliwe, nie można niczego wykluczać. Ręcznikiem wytarł jedynie twarz, po czym oddał dziewczynie.
-Dzięki.

Dziewczyna złapała ręcznik bez najmniejszego wysiłku i sama wytarła nim twarz. Nie nosiła makijażu. Nie był jej potrzebny. Poza tym,teraz zapewne tusz ściekał by jej po policzkach,a żadna maskara nie była w stanie wydłużyć jeszcze bardziej jej rzęs.
-Nie widziałam Cię tu wcześniej Arnold..-stwierdziła Melody odrzucając ręcznik na leżak. Trening mogła uznać za zakończony,dlatego przerzuciła swoje włosy przez ramię i zaczęła wyciskać z nich wodę. Z każdą kroplą opadającą na podłogę,ciemna grzywa odzyskiwała swój naturalny,kręcony kształt. Po wytarciu ręcznikiem na głowie pani Kapitan znów pojawiły się ciemne,czekoladowe sprężynki. Jej skąpy strój również nie stanowił większego problemu dla dziewczyny.

Chłopak lekko się uśmiechnął do dziewczyny, można było powiedzieć, że ze zwykłej uprzejmości i nie spuszczając z niej wzroku zaczął mówić.
-Nie dziwię się.
Mruknął cicho wciąż lekko się uśmiechając. Przerzucił wzrok na sufit, w którym było umieszczone sporo oświetlenia.
-Jestem tu pierwszy dzień.
Odpowiedział wciąż spoglądając w sufit. Pewnie większość chłopaków nie mogła od tej dziewczyny odwrócić wzroku, on był inny. Podczas gdy większość chłopaków uganiała się za dziewczynami, on stał z boku i się śmiał z nich. Nauczył się, że dziewczyna jeśli chce to sama przyjdzie. Znowu spojrzał na dziewczynę, lecz było to przelotne spojrzenie prosto w jej oczy. Teraz zwrócił wzrok na tory basenowe. Nie był typem faceta, który wręcz rozbierał wzrokiem dziewczyny.

Pewnie dlatego tak się rozgląda, stwierdziła Melody po jego słowach. Właściwie szykowała się do wyjścia. Owinęła się ciasno ręcznikiem,zerkając na Arnolda z lekkim zaciekawieniem. Chętnie ucięłaby sobie z nim pogawędkę,ale zegar na hali wskazywał już prawie 21.30 a jutro obydwoje czekały zajęcia od rana.
-Spoko,Cambridge jest niewielkie. Zgubić się trudno, gdyby co szukaj mnie na wydziale Nauk Socjalnych i Politycznych..-powiedziała,chcąc go pocieszyć. Pomoc też zaoferowała,bo co jej szkodziło? W końcu sama kiedyś była taką zagubioną studentką. I wyszła na ludzi. Przez chwilę zastanawiała się,co może studiować jej rozmówca,ale odrzuciła chęć zapytania go o to. Musiała wracać do Akademika,zanim zamkną drzwi.
-A teraz wybacz,spieszę się..-rzuciła na koniec i minęła go z uśmiechem,po czym ruszyła w stronę schodów,do szatni.

-No to pa.
Powiedział, po czym również stąd wyszedł. Nawet nie zdążył wspomnieć o tym, co on studiuje, a było to, to samo co jego rozmówczyni. Postanowił, że znajdzie swój pokój w akademiku, więc ruszył w tamtą stronę bojąc się, że mu zamkną przed nosem. Bo podobno takie akademiki zamykają po jakimś czasie. Po drodze zapalił papierosa. Zniknął w cieniu...