Pokój 23 - Melody Randall

Fakt, nie spieszyło się im za bardzo. Kto normalny chciałby siedzieć w domu w taką pogodę? Melody nie miała wyboru,a Brian zgodził się jej dobrowolnie pomóc,dlatego też po powrocie znad rzeki,trwającym dwukrotnie dłużej,niż przeciętny czas pokonania tej trasy, parka dotarła do pokoju. Melody nie należała do bałaganiarzy,a mimo to nie często wpuszczała do środka swoich gości. Najczęściej był to Sebastien lub jej koleżanki. Dziś nadeszła kolej Briana. Pokój średnich rozmiarów, urządzony dziewczęco,ale bez przesady. Nie mam tu na myśli różowych ścian,białych mebli i kucyków. Kącik Melody utrzymywał neutralne barwy. Był czysty,a w powietrzu unosił się zapach perfum dziewczyny. Oczywiście panna Randall wpuściła Briana przed sobą,a dopiero potem sama wsunęła się do środka.
-Rozgość się..-powiedziała,rzucając na łóżko swoją bluzę.

Pierwsze co zrobił to rozejrzał się po pokoju, a jego uwagę od razu przykuła leżąca w kącie gitara. Od razu podszedł do instrumentu i kucnął przy nim, dotykając palcami gryf.
- Grasz? - spytał od razu zaciekawiony. Sam kiedyś próbował, ale nie szło mu. Wstał i spojrzał ponownie na Melody, opierając dłonie na swoich biodrach. Liczył, że jeśli dziewczyna potrafi grać na gitarze to coś mu zaraz zagra, ale tym samym także ich pisanie pracy dziewczyny trochę by się obsunęło..

Oh nie,Ashley to zostawiła..-wyjaśniła dziewczyna. Swoje życie poświęciła niemal w całości sportowi i nauce. Muzyka nigdy nie interesowała ją zbytnio. Na naukę na gitarze nie miała ani chęci,ani czasu.
-Ale jak chcesz,to możesz mi coś zagrać..-stwierdziła podchodząc do szafy. Jak już powiedziałam, bałaganiarą nie była,dlatego bluza, którą wcześniej rzuciła na łóżko, już zawisła na wieszaku. Tymczasem Melody,bez jakiś większych oporów ściągnęła spodnie od dresu i zamieniła je na coś odpowiedniejszego. Nie ubrała stringów,więc uważała,że nie ma wielkiej sprawy. Poza tym,stała plecami do Briana.
-To jak?-rzuciła,związując włosy w wysoką kitkę. W swoim pokoju lubiła czuć się swobodnie.

Brian przez chwilę wodził wzrokiem za dziewczyną z rozwartymi wargami, nie mogąc z siebie wydusić ani jednego słowa. Tak jak twierdził wcześniej, teraz widział na własne oczy szczupłe nogi dziewczyny i jej jędrne pośladki, osłonięte jedynie cienkim materiałem jej bielizny. Brian przełknął głośno ślinkę i zdając sobie sprawę z tego, jak głupio to może wyglądać w końcu się otrząsnął.
- A ja tego.. ano tak. Em, nie umiem grać - powiedział, jąkając się i podrapał się po policzku, zaraz przygryzając lekko dolną wargę. Skarcił się w myślach za rozkojarzenie spowodowane obecnością dziewczyny i postanowił sobie trzymać uczucia i reakcje na wodzy. Bo jeszcze stanie się coś czego oboje by chyba nie chcieli.

Trudno,wrzucimy coś instant...-uśmiechnęła się do niego przez ramię. Siedział na łóżku,lekko skonsternowany,chyba jej zachowaniem. Wyglądał tak bezbronnie,że Melody poczuła wyrzuty sumienia,choć do końca nie wiedziała dlaczego. Szybko odpędziła je od siebie i uruchomiła laptopa zalegającego na biurku.
-No,to co włączyć? Ja słucham głównie R'n'B,ale znajdzie się coś dla każdego..-oznajmiła pochylając się nad klawiaturą,aby wstukać hasło.

Kiedy dziewczyna weszła w folder z muzyką, Brian podszedł do niej i zaglądając jej przez ramię zaczął przyglądać się tytułom piosenek. Po chwili jednak zrezygnował z poszukiwań i postanowił zdać się na Melody.
- Nie wiem, wybierz cokolwiek - powiedział, zaraz powracając na łóżko, zajmując miejsce tam gdzie przed chwilą. Położył ręce na swoich udach i rozejrzał się jeszcze raz po pokoju, chwytając zaraz w ręce leżącego na poduszkach miśka pluszowego. - Twój?

No, ostrożnie z moim Teddym..-ostrzegła go z pobłażliwym uśmiechem,a potem kliknęła myszką. Na pulpicie wyskoczył odtwarzacz Winamp, z którego po chwili popłynęły dźwięki piosenek z ostatniej płyty Alicii Key's. Potem Melody odeszła od komputera,ale nie łudźcie się,że sięgnęła po notatki. Skoro już miała Briana w swoim pokoju,naukę postanowiła odstawić na bok. Chłopak wyraźnie czuł się jeszcze nieswojo,dlatego osaczanie go było złym pomysłem. Dziewczyna zachowywała na razie odstęp.
-Napijesz się czegoś? A może zamówimy pizzę?-zaproponowała,spoglądając na niego pytająco.

- Hm, a masz colę? - spytał, zaraz odkładając misia na poduszki z powrotem, co mogło wyglądać trochę komicznie, z tego względu, że zrobił to nadzwyczaj ostrożnie, żeby nic mu nie zrobić. Zaraz powrócił wzrokiem na dziewczynę. Zazwyczaj nie był tak nieśmiały i nie wiedział dlaczego tak zachowuje się w jej towarzystwie. Chyba dziewczyna po prostu była tak śliczna, że onieśmielała go samym swoim wyglądem.
- Pizzę możemy zamówić też - oznajmił. - Ale jeśli jesteś głodna - dodał po krótkiej chwili i przysunął się lekko w jej stronę.

Na wzmiankę o Coli ruszyła w stronę swojej niewielkiej lodówki, która była na wyposażeniu każdego pokoju w Akademiku. Większa stała w kuchni,ale często ginęły z niej rzeczy. Nalewając gazowanego napoju do szklanki,wyjaśniła kwestię pizzy:
-W żadnym wypadku. Poszłam dzisiaj biegać,bo zjadłam spory obiad i jeszcze pączka..-wyznała. Okres ochronny minął dla Briana. Melody podeszła do łóżka podając mu szklankę, a następnie zajmując miejsce obok.
-Gdybym tylko mogła mieć szybszy metabolizm..wtedy pewnie nie byłabym taka gruba..

Od razu wziął szklankę od dziewczyny i upił łyka swojego ulubionego napoju. - No coś Ty, nie może być aż tak źle - puścił jej oczko i zaraz podnosząc się trochę z łóżka, odłożył kubek na biurko Melody. Wrócił do swojej poprzedniej pozycji i spojrzał w bok na seksowną brunetkę. - Poza tym nie masz na co narzekać, świetnie wyglądasz - puścił jej oczko. Usłyszeć komplement z jego ust było rzadko spotykane, więc dziewczyna zdecydowanie powinna uwierzyć w słowa Briana.

Ostrożnie,za bycie uroczym grożą surowe kary,wiesz?..-Melody była całkiem niezła w tej swojej niepoważnej powadze. Przeważnie jednak nie udawało się jej wytrzymać długo i najczęściej i tak kończyła rozbawiona. W tym wypadku nie było inaczej. Dziewczyna uśmiechnęła się do Briana,a potem opadła na jego uda, zamiatając ciemną kitą po kolanach swojej ofiary. Sam sobie winien,że odstawił szklankę z Colą. Być może zorientował się już,że dziewczynie nie nauka w głowie.

Spojrzał na nią w dół z cwanym uśmieszkiem i przekręcił głowę w bok. Melody była zdecydowanie doświadczoną kusicielką i wiedziała jak prowokować chłopaków. I trzeba przyznać, że świetnie działała także na Briana. Brunet oparł dłonie z tyłu za sobą na łóżku, próbując nie dać się sprowokować dziewczynie.
- Pierwsze słyszę. A niby jakie? - spytał, próbując nadal trzymać ręce przy sobie, a w myślach powtarzał od kilku minut tylko dwa słowa 'opanuj się'.

No wiesz..ktoś może w końcu nie wytrzymać..a wtedy nie ma hamulców..-wyjaśniła, wiercąc się. Melody znana była z tego, że zamiast krzywdzić, wolała rozpalać zmysły, a zamiast budzić strach, wolała budzić miłość, pożądanie oraz uwielbienie. Przy tym była tak niewinna,jak tylko niewinny może być diabeł wcielony. Uwodzenie było w jej rękach prawdziwą sztuką,wypraktykowaną na wielu nic nie świadomych ofiarach, którym nie dane były nawet jakiekolwiek bliższe kontakty z dziewczynę. W sprawach damsko-męskich Melody rzadko bywała poważna. Briana zaprosiła dlatego,bo miała pewność,że i on nie ma na myśli nic stałego.

I trzeba przyznać, że ta sztuka była jej prawdziwym atrybutem. Niektórzy także mogli mieć o niej nieco inne zdanie jak tylko twierdzić, że jest uwodzicielką, ale nie Brian. On szanował kobiety, jakie by nie były. Jeśli Melody myślała, że Brian nie ma na myśli nic stałego to też nie była w błędzie. Chłopak w swoim mniemaniu był jeszcze za młody, żeby się zakochać, poza tym takie życie bez zobowiązań było dużo ciekawsze niż związek.
- Wiesz, czasem takie puszczenie hamulców wcale nie musi być karą - oznajmił w cwanym uśmieszkiem i dał jej pstryczka w nos.

Ej!..-roześmiała się i złapała za nos- myślisz,że jesteś z Alfa Epsilion,to wszystko Ci wolno?-zasugerowała, sunąc po pościeli dłonią. W końcu trafiła na poduszkę, którą zaraz wymierzyła cios w Briana. Spodziewając się szybkiej odpowiedzi,podniosła się z ud chłopaka,gotowa do obrony. Chociaż ktoś mógłby uznać,że po prostu schowała się za poduszką. Łóżko zatrzęsło się gwałtownie, gdy dziewczyna zeskoczyła z niego i uciekła w drugi kąt pokoju, z którego chwilę potem poszybowała ta sama poduszka.

- Tak, przejrzałaś mnie - oznajmił i także wstał z łóżka, zaraz pewnym krokiem podążając za dziewczyną. Złapał w locie poduszkę i odrzucił gdzieś w bok, podchodząc do Melody i zaczął ją łaskotać. - Powiedzmy, że zwolniły mi się pewne hamulce - oznajmił po chwili i kontynuował swoje zajęcie, z szerokim uśmiechem spowodowanym widokiem wijącej się pod jego palcami brunetki.

Haha...ej...to poniżej pasa!-pisnęła z trudem klecąc słowa. Na szczęście nie wszyscy znali jej tajemnicę dotyczącą łaskotek, które Melody miała niemal na całym ciele. Brianowi powiedziała o tym przypadkiem,ale chłopak obiecał zachować sekret. Trzeba było kazać mu przysiąc,że nigdy tego nie wykorzysta. Randall niestety wpadła na to za późno i teraz skręcała się pod wpływem jego zabaw,wydając z siebie jakieś dzikie odgłosy. Studenci z pokoju obok z pewnością zastanawiali się,co się dzieje za ścianą, kiedy Melody zsunęła się po niej na podłogę, z pojedynczymi łzami w kącikach oczu.

Ukucnął zaraz przy dziewczynie, przestając ją łaskotać i oparł łokieć o swoje udo. Zaśmiał się cicho. - Nie wiedziałem, że tak łatwo sprowadzić Cię do parteru - powiedział głupim tonem i dźgnął ją palcem w rękę. Zaraz podniósł się i wyciągnął w jej stronę dłoń, żeby lepiej było jej wstać z podłogi. No tak, sekrety swoich przyjaciół Brian zachowywał tylko dla siebie, ale nigdy nie omieszkał ich wykorzystać przeciwko swoim ofiarom, zwłaszcza wtedy kiedy się z nim droczyły.

Za coś takiego powinieneś dostać czerwoną kartkę..-stwierdziła. Głos nadal jej drżał i nawet oddychała trochę ciężej. Tym sposobem na pewno spaliła trochę kalorii,więc w sumie powinna być wdzięczna. Skorzystała z pomocy Briana i podniosła się z podłogi,a potem szturchnęła go w ramię. W sumie to byłaby cała jego kara za ten występek. Chłopak powinien być z drugiej strony zadowolony. W końcu miał okazję dotykać Melody,pod przykrywką niewinnej zabawy. Dziewczyna chyba nic przeciwko nie miała. A skoro już znaleźli się tak blisko,to Brian z pewnością zauważył,że jej włosy pachniały lekkimi perfumami, jak gdyby otuliła się dymem wschodnich kadzideł

- Ou, jaka groźna - poruszył brwiami i nachylił się lekko nad dziewczyną. I rzeczywiście poczuł jej przyjemny zapach i zaciągając się nim na moment, przymknął powieki. Stojąc tak blisko dziewczyny nie tylko mógł czuć jej woń, ale także lepiej jej się przyjrzeć. Mógł teraz zauważyć lepiej jej duże, orzechowe oczy i lekko zadarty nosek. Mimo tego, że był młodszy to i tak wyższy niż Melody, dzięki czemu był w lepszej pozycji do obserwowania. Teraz zupełnie zapomniał o tym, że przecież dziewczyna miała pisać jakąś pracę do szkoły. Był nią zbytnio zahipnotyzowany.

Brian chyba zaczął przejmować kontrolę. Melody nie przeszkadzało to tak bardzo,chociaż oczywiście i ona lubiła dominować. Impreza Omicron Chi Delta chwilowo została przełożóna na plan dalszy. Sasza chyba jej wybaczy,jeśli pani Kapitan się nie zjawi.
W każdym razie nie znając zamiarów chłopaka, brunetka pochyliła się do przodu,a Brian mógł poczuć na karku jej drobne dłonie. Z wdziękiem pochyliła się jeszcze niżej,aby skubnąć ustami płatek jego ucha,przyciskając się do niego swoim miękkim i gorącym ciałem.
-Skończyliśmy zabawę, nadszedł czas na przyjemności-wyszeptała mu do ucha.

Teraz już dziewczyna przechyliła szalkę na stronę od której Brian chciał uciec. Jednak nie mógł, dziewczyna zdecydowanie go uwiodła. Pytanie tylko jak będą zachowywać się wobec siebie jeśli coś zajdzie i czy nadal będą tak dobrymi przyjaciółmi. Nie myśląc jednak na razie o konsekwencjach swojego działania, Brian położył ręce na biodrach Melody i z błogim uśmiechem na twarzy, nieświadomie zacytował słowa jednej z piosenek podrzędnego polskiego zespołu, o którym nie było posłuchu poza granicami państwa. (xp)
- Pokaż na co Cię stać.

Feel!

Melody zachowywała się tak naturalnie,że aż można jej było tego pozazdrościć. Z przekąsem oparła się o ścianę za plecami bawiąc się końcówkami ciemnych włosów chłopaka,opadającymi na jego kark.
-Ale dla ścisłości u Omicron Chi Delta jest impreza, na która możemy iść,jeśli masz ochotę..-zaznaczyła,żeby potem nie żałował. Alfa Epsilion jak wiadomo trzymali się z siostrami z bractwa,dlatego Melody nie była pewna,czy usidlenie go w pokoju jest dobrym pomysłem. Lubiła go na tyle,że nie chciała,aby przez nią miał jakieś problemy.

- Mhm, jeśli muszę tak być to idźmy, jednak jeśli nie koniecznie, to wolę tu posiedzieć z Tobą - oznajmił z pewnością w głosie i zdjął z głowy czapkę z daszkiem. Przyglądał się z uwagą dziewczynie i zaraz oblizał wargi. Prawdę mówiąc spędzenie sam na sam z piękną dziewczyną niedzielnego wieczoru było dla niego lepszą perspektywą niż pójście na, zapewne, dużą imprezę, z którą kojarzył mu się tylko tłok i wszechobecny zapach alkoholu. On wolał kameralne 'balangi' w gronie maksymalnie piętnastu osób. No, w grę wchodziły także, takie jak ta teraz, dwuosobowe.