Pokój 23 - Melody Randall

Powoli zsunęła ręce na jego pasek. Potem wsunęła palce w szlufki jego spodni i przyciągnęła do siebie Briana. Zarówno na zewnątrz,jak i w pokoju zaczęło się robić coraz ciemniej. Dłonie Melody były równie szybkie,jak sama dziewczyna na boisku. Czarnulka była niecierpliwa z natury,dlatego wzięła sprawy dosłownie w swoje ręce,chwyciła kołnierzyk bluzy Briana i pociągnęła go ku sobie,celując w usta chłopaka. Zatrzymała się w ostatnim momencie.
Chyba poradzą sobie bez nas- szepnęła z wargami niemal na jego wargach. Roześmiała się i po chwili pocałowała bruneta prosto w rozchylone usta

- Będą musieli - zauważył jeszcze zanim zatkała mu buzię, a już po chwili zaczął odwzajemniać pocałunek. Dziewczyna miała przyjemnie miękkie, delikatne i pełne usta przez co pocałunek z nią był wielką przyjemnością. Ponownie umiejscowił swoje ręce na obu bokach dziewczyny i zdecydowanym ruchem przyciągnął ją do siebie tak, że ich ciała się stykały. Jedna ręka Briana powędrowała zaraz na pośladek Melody, gdzie na jakiś czas postanowiła spocząć. Brunet ostrożnie wsunął język między wargi szatynki i zaraz napotkał się na jej języczek.

Jak wiadomo 2 na 3 mężczyzn podczas pocałunku nie zamykaa oczu. Jak te statystyki miały się do dziewczyn,nie wiem. W każdym razie Melody również preferowała pocałunki obserwowane. Tak rzadko miała okazję widzieć Briana bez czapki,tym bardziej,że wybrali dwa różnie kierunki. W pełnej krasie miała możliwość oglądać go tylko na boisku. No, i teraz. Postanowiła sytuację wykorzystać. Chociaż nie trwało to długo. Chłopak zaskoczył ją. Jak na swój wiek był dość..daleko posunięty w tych sprawach. Szybko sprawił,że Melody nie mogła się już skupić. Dziewczyna oparła ręce o ścianę, niby w obronnym geście i przez nieuwagę zsunęła się trochę niżej.

No też nie przesadzajmy. Brian znowu nie był taki młody, a z dziewczynami miał już jako takie doświadczenie. Kiedy Melody osunęła się po ścianie, pewną, męską ręką złapał ją za pośladki i uniósł trochę wyżej tak, że znów była na poprzednim poziomie. Wstawił jedną nogę między jej nogi i powędrował dłońmi na przód jej spodni. Spojrzał dziewczynie w oczy jakby pytając o pozwolenie rozpięcia guzika.

Ściana. Zimna i gładka,a za nią sąsiedzi. No tak, w Akademiku różne rzeczy się działy. Podobnie sprawa się miała co do samego pokoju Melody. Zapewne nie raz dziewczyna + osoba towarzysząca zapewniali rozrywkę lokatorom z sąsiednich pokoi. Czarnulka miała na swoje usprawiedliwienie tylko to,że była młoda i musiała się wyszaleć,a od tego właśnie były studia, najbarwniejszy okres w życiu wielu ludzi. Czas imprez oraz eksperymentów. Melody dobrze to rozumiała,dlatego nie żałowała sobie niczego. Tym razem postanowiła jednak nie zmuszać sąsiadów na interwencję z powodu zakłócania spokoju. Nim jej rozporek,został rozpięty,co stało się chwilę potem,pchnęła Briana na łóżko. Skrzypiało trochę,ale to skrzypienie ustało po pewnym czasie, kiedy Melody opadła na miejsce obok Briana.

Chłopak ułożył ręce na swoim brzuchu i oddychał szybko, wodząc nerwowym wzrokiem po białym suficie. O tak, zdecydowanie było mu dobrze, a stres spowodowany kilkoma ostatnimi dniami, odszedł w niepamięć. I pomyśleć, że taki moment namiętności może tyle zmienić w życiu. Uspokajając w końcu oddech, spojrzał w bok na dziewczynę i uśmiechnął się mimowolnie na jej widok.

Melody,czując na sobie wzrok chłopaka uniosła się na łokciach i okręciła w jego stronę. Włosy,teraz już zupełnie niepoukładane, opadały jej na jedno ramię. Podobnie,jak Briana minę miała naprawdę zadowoloną. W sumie ona też od jakiegoś czasu żyła w celibacie. Zawsze łudziła się,że może jednak Sebastien sobie o niej przypomni. Nie przypomniał sobie jednak. Brunetka uśmiechnęła się do Briana. Wierzcie, lub nie,ale bez tej czapki był osobnikiem zjawiskowym.
-No,to tego pączka mam chyba z głowy..-stwierdziła po krótkiej chwili przeczesując włosy palcami.

- I robiłaś to tylko po to, żeby go spalić? - zaśmiał się krótko i pokręcił głową. Nie wiedział czemu dziewczyna tak przejmuje się tym całym spalaniem kalorii, przecież wyglądała idealnie. No tak, ale dziewczyna jak dziewczyna - całe życie na diecie i Brian akurat coś o tym wiedział z własnego doświadczenia z kobietami. Opadł ponownie na poduszkę, kierując swoją głowę w kierunku sufitu i przymknął na chwilę oczy. Jego mokre włosy kleiły się wprost do policzków chłopaka, co sprawiało, że wyglądał uroczo. Jak na chłopaka.

Nie,oczywiście,że nie..-wydęła usta,urażona,że w ogólne miał czelność coś takiego zasugerować. Partnerzy Melody w żadnym wypadku nie byli przypadkowi. Dziewczyna po prostu miała do sexu zdrowe podejście. Żelazną dziewicą nazwać jej nie można. Według niej,do zbliżenia nie była koniecznie potrzebna miłość. Akceptowała tzw. "przyjacielski sex". Tak jak w przypadku Briana. Oczywiście wybaczyła mu w momencie, w którym znów utkwiła wzrok w chłopaku. Wyglądał niewinnie,chociaż Melody przekonała się przed chwilą,do czego jest zdolny.
-Geez..jesteś niemożliwy..-mruknęła znowu dziewczyna i opadła, tym razem na Kenney'a tuląc się do niego swoim ciepłym ciałem.

- Wiem, wiem - oznajmił z głupkowatym uśmieszkiem i położył rękę na jej gorących plecach. Brian także seks traktował jako dobrą zabawę i oderwanie od rzeczywistości. Jego serce zdobyć było trudno, jednak na przelotne znajomości znajdował czas i ochotę. W duchu jednak stwierdził, że nie chce aby przez to ich kontakty się pogorszyły. Po prostu będzie traktował Melody tak jak dawniej, choć o tym wieczorze na pewno nie prędko zapomni.

U Melody nigdy nie stwierdzono nadpobudliwości ruchowej,mimo to jednak dziewczyna nie potrafiła zbyt długo usiedzieć w jednym miejscu. Być może dlatego podjęła się studiów na jednym z lepszych uniwersytetów oraz została kapitanem drużyny piłkarskiej. Przynajmniej rzadko się nudziła. Miało to jednak i swoje minusy. Ciężko było ją znaleźć,czy na nią trafić. W łóżku również nie sposób było ją zatrzymać zbyt długo. Jeszcze przez dłuższą chwilę leżała razem z Brianem,starając się pozbyć obezwładniającej rozkoszy, która powoli opuszczała jej ciało. Chociaż było przyjemnie,to po kilku minutach zaczęła się w końcu wiercić. W efekcie dość szybko zwlokła się z łóżka i zaczęła zbierać po pokoju swoje ciuchy,a potem zakładała je na siebie.
-Nie wiem,jak ty,ale ja mam jeszcze trening do zorganizowania..-mruknęła zapinając stanik. Krążenie po pomieszczeniu w samej bieliźnie nie sprawiało jej większego problemu. Kiedy już była gotowa, chwyciła swoją torbę ze sprzętem i zarzuciła ją na ramię. Oczywiście nie zostawiła Briana tak po prostu.
-Klucz oddaj do recepcji..-poinstruowała go, wskakując na łóżko ponownie,aby zaserwować mu ostatni tego wieczoru pocałunek. Potem uśmiechnęła się jeszcze i wyszła.

Chłopak przytaknął na jej słowa i zaraz sam także zaczął się ubierać. Rozejrzał się jeszcze po pokoju Melody z wielką chęcią pogrzebania w szafkach dziewczyny. Cóż poradzić, był strasznie ciekawski, a nie często miał okazję tu przebywać. Zdrowy rozum jednak wygrał z wielką rządzą zdobywania takiego typu wiedzy i za chwilę Brian stał już po drugiej stronie drzwi, przekręcając klucz. Zbiegł po schodach i zostawił go miłej kobiecie w recepcji. Życząc jej jeszcze miłego wieczoru zaraz zniknął za drzwiami budynku.