Pub "9 Cloud"

Po rozruszaniu kości, wyzbyciu się chociaż odrobiny nadmiernej energii, a następnie wzięciu długiej, relaksującej kąpieli, Sebastien postanowił odwiedzić zaniedbane przez niego ostatnimi czasy "9 Cloud". Ubrał się w świeże, nawet wyprasowane ubrania, rozczesał włosy, czego dawno nie robił i spryskał się lekko wodą kolońską. Uwielbiał ten zapach, dlatego też często można było go wyczuć w obecności Cromwella.
Chłopak wszedł do środka z dwoma członkami swojego bractwa. Przez chwilę siedział z nimi w loży, którą zazwyczaj zajmowali, potem jednak oddzielił się od kumpli, którzy błyskawicznie znaleźli 'łatwe kompanki' i podszedł samotnie do baru. Usiadł na wysokim krześle, oparł się o ladę i zamówił u barmana coś mocniejszego. Gdy zapłacił i otrzymał to, co zamówił, odwrócił się tyłem do baru, oparł łokcie o ladę i wpatrzył się w roztańczone pary na parkiecie. No tak, chwile relaksu i zabawy należą sie także w ciągu tygodnia, zwłaszcza zapracowanym uczniom Cambridge. Sebastien oceniał w myślach każdego tancerza i każda tancerkę na parkiecie. Był co do nich dość wybredny i krytyczny, chociaż sam nie był mistrzem jeśli chodzi o taniec. Aczkolwiek poruszał się dość sprawnie.
Jednak wieczór w klubie, a impreza przed ich domem są nie do porównania. Dawno nic nie zorganizował, może wreszcie pora się nad tym zastanowić? Blondyn upił trochę swojego trunku i wpatrując się w jeden punkt na przeciwległej ścianie zaczął myśleć nad ta kwestią.

"9 Cloud" jak zwykle było zatłoczone o tej porze, głównie zabawowymi uczniami Cambridge. Evangeline pojawiła się w progu odświeżona po zajęciach na uczelni, a także wieczornym pobycie nad rzeką. Ruszyła w stronę baru, przeciskając się przez tłum tańczących par. Pomiędzy nimi bylo gorąco, dotarcie do celu było utrudnione również z tego powodu, że co chwilę ktoś zaczepiał ją, popychał niechcący czy trącał, co oczywiście Evangaline musiała odpowiednio skomentować. W końcu jednak bar stanął przed nią otworem. Dziewczyna rozejrzała się, czy nikogo tu nie zna i... Dostrzegła Cromwella. Pan Cromwell siedział przy barze, co dziwne, samotny i powoli sączył jakiegoś drinka. Blondynka przechyliła głowę i patrzyła przez chwilę na niego oceniająco. Wyglądał na zamyślonego. Pewnie nie chciałby, żeby mu ktoś teraz przeszkadzał. A jednak...
-Sebastien.
Było to swego rodzaju przywitanie, wyrażające zdziwienie jego obecnością tutaj.
-Sam? Bez swojej kompanii i fan clubu? - zapytała podejrzanie Evangeline i usiadła na krześle obok, w przeciwieństwie do niego, przodem do baru. Spojrzała na niego z boku zaciekawionym wzrokiem.

Na widok Evangeline Sebastien wyrwał się z zamyślenia, niekoniecznie jednak przestał rozmyślać. Patrząc z ukosa na dziewczynę rozmyślał teraz nad tym, jak się miewa dziewczyna, dlaczego ona zawsze jest taka rozpromieniona. Czasami miewał swego rodzaju wyrzuty sumienia, gdy widział ją przed sobą. Szkoda, że z ich krótkiego, przelotnego związku nic nie wyszło.
-To samo pytanie mógłbym zadać tobie. - odparł Sebastien, odwracając spojrzenie ponownie na parkiet. - George i Tom porwali jakieś panny do tańca. A ja właśnie planują imprezę. - wyjaśnił chłopak, po czym odwrócił się w stronę baru, wzywając skinięciem głowy barmana. Był facetem, musiał zaproponować drinka kobiecie.
-Czego się napijesz? - zapytał, zerkając na pannę Wenness.

-Dzisiaj nic. - odpowiedziała Evangeline, kręcąc głową. Nie miała ochoty na żaden alkohol. Zastukała paznokciami o błyszczący blat, który mimo wszystko miał na sobie resztki rozlanego piwa i innych napojów.
-Impreza? No proszę, przez długi czas nikt się nie ruszy, by coś zorganizować, a teraz nagle wszyscy coś planują. Zresztą... Pozostawiam to na głowie liderów, wy się martwcie, planujcie i dogadujcie. - powiedziała blondynka, odwracając się po chwili w ten sam sposób co Sebastien, przodem do parkietu.
Pewnie jeśli ktoś zobaczy ich znowu rozmawiających, pomyśli sobie niestworzone rzeczy. Plotki o nich kiedyś były głównym tematem plotkarek w Cambridge, między innymi właśnie przez ich rewelacyjne informacje teraz nie są razem. Ale nie tylko dlatego. Nie pasują do siebie i już. Mimo, że dogadywali się świetnie.
W tym momencie komórka Evangeline zadzwoniła i mimo, że w klubie było głośno wibracje dały o sobie znać. Dziewczyna wyciągnęła komórkę i odczytała SMS-a po czym syknęła cicho. Schowała komórkę i spojrzała na Sebastiena.
-Szkoda, że tak krótko, ale miło było znów Cię spotkać... Trzymaj się! - rzuciła tylko, zeskoczył z krzesła i ruszyła przez tłum do wyjścia.

Słowa Evangeline zastanowiły Cromwella. Kto jeszcze miał zamiar zorganizować imprezę? Pewnie Maya naprawdę coś planowała i pewnie ubiegnie go z przyjęciem. Sebastien skinął głową za blondynką i dopiero gdy zniknęła z jego pola widzenia, chłopak wypił całą zawartość kieliszka i odstawił go na ladę, kładąc obok niego odliczoną kwotę. Nie miał zamiaru szukać swoich braci, pewnie i tak nie oderwałby ich od nowych towarzyszek. Kilka minut po odejściu Evangeline i Sebastien opuścił klub.

Zbliżał się weekend i można było to zaobserwować. Po pierwsze w klubie zjawiło się więcej klientów, po drugie czuło się amtosferę wyczekiwania. Tony czasem zastanawiał się, kto też stworzył wierunek studenta Cambridge,jako przykładnego,ambitnego i pracowitego ucznia? To pewnie przez te mundurki, stwierdził w końcu,kiedy razem z Saszą przepychali się w stronę jakiegoś stolika. Zrezygnowali z posiadówny przy barze, bo to mogłoby tylko jeszcze bardziej pogłębić niezbyt wesoły nastrój liderki Omicrona. Przynajmniej Sohma tak stwierdził,dlatego też znalazł dwuosobowy stolik z okragłą kanapą.
-Ok,to ja skoczę po coś mocniejszego,a ty postaraj się...albo dobra,pilnuj miejsca..-rzucił widząc grymas na jej twarzy. Prośba o uśmiech,to mogło być za dużo. Zniknał pomiędzy uczniami.

-Pilnuj stolika?-spytała kiedy blondyn zniknął gdzieś między klientami. Stolik był dwuosobowy a z nią nie odważyłby usiąść się dzisiaj nikt przy zdrowych zmysłach, poza odważnym liderem Zeta Eta Sigma oczywiście, więc jego miejsce było bezpieczne. Jako, ze w środku było duszno, dziewczyna zrzuciła z siebie bluzę, pozostawiając na swoim ciele jedynie wydekoltowaną koszulkę z krótkim rękawem. Przejechała dłonią po powierzchni blatu ich stołu i oparła się wygodnie o oparcie kanapy, trzeba przyznać całkiem wygodnej kanapy. Całkiem rytmiczna, wpadająca w ucho muzyka pozwoliła jej się jako tako rozluźnić chociaż do pełni szczęścia potrzebowała jeszcze kilku czynników. Piwa, po które właśnie udał się Tony no i sportu, wysiłku.

A sex to też sport? To ja Cię pomęcze!

Dotarcie do baru,złożenie zamówienia oraz przyniesienie go z powrotem do stolika nie zajęły Tony'emu w cale tak wiele czasu,jak mogłoby się wydawać. Chłopak, nie ukrywając tego,miał w pubie pewne przywileje. W końcu bractwo Zeta Eta Sigma straciło tu chyba łącznie więcej pieniędzy niż pojedynczy klienci razem wzięci.
-Najlepsze dostępne bez recepty lekarstwo na chandrę..-tak mniej więcej opisał 2 schłodzone kufle piwa, które dostarczył na stół. Jedno miało czerwoną barwę. Tony był przekonany,że Sasza pije z sokiem,jak wszystkie dziewczyny. Podsunął jej szklankę pod nos,a potem wsunął się za stolik i opadł na kanapę,rozwalając się na niej,jak gdyby był we własnym domu.
-Za co pijemy?

/Zależy jak na to patrzeć.

Chwilę później dziewczyna ponownie mogła ujrzeć całkiem imponującą sylwetkę, zmierzającą w jej kierunku. Była tylko dziewczyną. Podobnie jak chłopcy często oceniali kształty dziewcząt tak i one same oceniały ich wygląd. No i nawet Sasza musiała przyznać, że lider zajmował jedną z najlepszych pozycji w rankingu uczniów Cambridge. Wzięła do ręki kufel piwa zabarwiony bliżej nieznaną sobie substancją o czerwonym kolorze. Domyślała się musi to być zwykły sok. Zazwyczaj piła zwykłe piwo, bez żadnych dodatków, ale nie chciała narzekać tym bardziej, że tego dnia potrzebowała czegoś obrzydliwe słodkiego. No a piwo z sokiem z pewnością należało do takich rzeczy. W podziękowaniu po prostu się uśmiechnęła, oblizując wysuszone wargi. -Hm...Nie wiem. Dzisiaj nie mam głowy do takich rzeczy.-odpowiedziała przepraszającym wzrokiem. Na razie wolała się nie odzywać. Była pewna, że kiedy się napije jej mózg ponownie zacznie dobrze funkcjonować.

W takim razie pijemy za Hermaszewskiego,pierwszego Polaka w kosmosie..-zapronował rozbawiony i stuknął w jej kufel. Pewnie wydawało się jej to dziwne. W domu Zeta Eta Sigma był to już pewnego rodzaju zwyczaj,że kiedy nikt nie mógł wpaść na dobry toast, lub po prostu wymyślenie kolejnego było dla braci fizyczną niemożliwością, to zawsze w takiej sytuacji opijali oni Mirosława Hermaszewskiego. Koles prawdopodobnie już nie żył,ale otrzymał od bractwa naprawdę wiele toastów oraz odrobinę pamięci o swoim wyczynie. Tony tymczasem,w czasie mojego wywodu,pociągnął zdrowo z kufla,jak na Brytyjczyka przystało,a potem otarł usta wierzchem dłoni.
-W sumie powinniśmy pić za tego,kto wynalazł piwo..Albo wódkę, to na pewno jakiś kolega Rosjanin wymyślił,nie?-szturchnął ją w ramię łokciem.

Słysząc toast, roześmiała się, nie mogąc pohamować rozbawienia. I w tym momencie żałowała, że tak rzadko miała okazję napicia się z Tony'm osobą, z którą tak bardzo lubiła się sprzeczać. Słysząc brzęk kufla, uniosła go i przysunęła do ust, po czym upiła kilka sporych łyków piwa i odstawiła go na stolik. Na wzmiankę o Rosjaninie pokiwała głową. -Tylko my wiemy co tak naprawdę jest najlepsze.-stwierdziła, oddając mu palcem pomiędzy żebra, aczkolwiek dość lekko. Idąc za przykładem chłopaka, pociągnęła jeszcze kilka łyków napoju. Tak. Teraz było o wiele lepiej. Chyba brakowało jej po prostu alkoholu, tłoku. No i może zrozumienia czy bezsensownej rozmowy. Nie takiej, które to dotyczyłaby poważnych spraw, jakie to ostatnio często miały miejsce.

Vodkę macie dobrą,ale wasze piwo smakuje jak siki..-stwierdził,mając jednak pokojowe zamiary. Mówił tu jako studencki znawca alkoholu i bynajmniej taką miał minę, minę degustatora. Zaczynało robić się wesoło. Tony stwierdził to dopiero po chwili i był nawet zdziwiony. Właściwie pijał z Saszą nie raz,ale najwyraźniej większości z tych akcji nie pamiętał. Tego typu zdarzenia przytrafiały się mu dość często. Jak wspomniałem wczesniej, był skłonny do nałogów. Na szczęście alkohol w miarę kontrolował.
Do połowy opróżniony kufel odstawił na stół i stłumin bęknięcie, z racji tego,że był w towarzystwie.

Może i kufel dziewczyny nie przypominał tego drugiego. Różniła je ilość płynu w środku. Sasza wypiła mniej, chociaż też dobijała już do połówki. Mimo, że nie wypiła za dużo, zdecydowanie poprawił jej się humor no i przede wszystkim trochę się odprężyła. -Ale piwo pije się tylko tak, na dobre samopoczucie. No a wódka. Sam przyznasz, że bez niej żadna z imprez nie byłaby taka, jaką być powinna.-rzuciła, lekko się garbiąc. Jej słowa były całkowicie prawdziwe. To właśnie jej bractwo zawsze pozyskiwało najlepszy alkohol. Prosto z rodzinnego kraju liderki. Dziwnym był fakt, że dookoła było bardzo tłoczno, wszyscy się ściskali żeby zdobyć jakieś miejsce siedzące a oni mieli własną kanapę, własny, można powiedzieć nawet ekskluzywny stolik.

Tony już miał gotową ripostę,ale w tym samym momencie wyciągnął z kieszeni rozświetloną, wibrującą komórkę. Nie było sensu przepychać się przez tłum na dwór. Chłopak zmuszoy był odebrać przy Saszy.
-Tak? Co!? Nie słyszę..-próbował jakoś porozmawiać,ale niezbyt mu szło. W klubie było za głośno. Zbyt wielkich perspektyw nie miał,dlatego krzykami jakoś doszli z rozmówcą do sedna sprawy.
-Ok,będę zaraz..-wrzasnął na koniec Tony i schował komórkę.
-Nieoczekiwany zwrot akcji..muszę leciec..-oznajmił dziewczynie. Wypił piwo,podnosząc się jednocześnie z miejsca. Był gotowy do drogi,datego jeszcze spojrzał na Saszę.
-Powtórzymy to kiedyś..-zapewnił ją,a potem już ruszył mozolnie w stronę drzwi.

Brunetka pokiwała głową, uśmiechając się jeszcze do niego a potem odprowadzając go wzrokiem aż do wyjścia. -Nie mogę się doczekać.-stwierdziła, sięgając po kufel i w miarę upływu czasu, opróżniając go. Liderka Omicron Chi Delta zarzuciła na siebie bluzę, wstając z kanapy. Opuściła klub w kilka minut później, po blondynie.

Właściwie wizyta w pubie w piątkowe wieczory należała do jednego z niepisanych zadań liderów bractw. Maya stosowała się do tego,gdyż zależało jej na opinii. Poza tym wolała mieć kontrolę nad rozbrykanymi cheerleaderkami. Choć oczywiście nie mogła nikomu swojej woli narzucić, najczęściej wystarczyło jedno jej surowe spojrzenie,aby opanować rozszalałe delikwentki. Gdyby nie Sexton,zapewne połowa bractwa Omega Phi tańczyła by na barze w mokrych podkoszulkach. Nie bierzcie jednak dziewczyny za nudziarę,czy jakiś koc gaśniczy. Maya potrafiła się bawić,ale robiła to z klasą. Nie ma mowy o przygodnych numerkach czy pijaństwie. Właściwie dla liderki była to okazja,żeby się wystroić. W tym momencie też uważała,żeby nie przesadzić. Dziś postawiła na sznurowany czarny gorset z cekinami,wąskie spodnie,zabójczo wysokie obcasy oraz przyciągające wzrok,duże kolczyki. Włosy związała w wysoki kucyk,niczym jedna z Amazonek. Po rundce na parkiecie,dziewczyna postanowiła odpocząć przy osobnym stoliku. Dopiero,kiedy ustawiono przed nią drinka, panna Sexton uzmysłowiła sobie,że właściwie poza jabłkiem nie miała dzisiaj nic w ustach. Picie na pusty żołądek nie było zbyt rozważne.
-Zaczekajcie,skoczę po jakiegoś batonika i wrócę..-obiecała, zabierając swój płaszcz.

Mimo wszystko podczas weekendu Sebastien musiał odwiedzić '9 Cloud'. O tej porze co prawda było tu mało ludzi, a już szczególnie uczniów Cambridge, mimo wszystko obecność Sebastien'a nie powinna być tu dla nikogo zaskoczeniem. Czasami przychodził tu nawet z rana, więc sobotnie wczesne popołudnie to coś normalnego... Aktualnie klub świecił pustkami. Prawdopodobnie wszyscy zaczynali się dopiero szykować do odwiedzenia tego miejsca i powalanie na kolana wszystkich, szczególnie jeśli chodzi o dziewczyny.
Reszta jego towarzyszy miała dotrzeć za dwie godziny, Sebastien więc ruszył w stronę ich loży, zarezerwowanej jak zwykle. Po drodze przywitał się z barmanami i barmankami, poinformował ich, że zamówi coś za jakiś czas. Gdy dotarł do loży usiadł na niej ociężale, rozsiadł się wygodnie i wyciągnął telefon z kieszeni jasnych dżinsów. Zaczął wystukiwać coś na klawiaturze.

Sobotni wieczór zapowiadał się całkiem ciekawie. Tym bardziej, że od dłuższego czasu Sasza znalazła czas na rundkę po pubach. Siostry miały się trochę spóźnić. Oczywiście. Pewnie widząc wyjściowy, nietypowy strój liderki i one postanowiły się przebrać. Zrozumiałe. Brunetka była kobietą młodą, ale jednak. Nic, więc dziwnego, że chciała poczuć się bardziej dziewczęco. Czasem nawet i jej taka odmiana się przydawała. Dość wysokie, eleganckie szpilki i skromna, aczkolwiek gustowna sukienka sięgająca mniej więcej przed kolano dziewczyny dodawały jej uroku i kokieterii. Nawet włosy, które zazwyczaj rozsypane były niedbale, tym razem zostały gładko spięte tuż nad karkiem. Zdania były podzielone. Jedni twierdzili, że liderka Omicron Chi Delta oszalała a inni, że dorosła. Tak naprawdę po prostu chciała coś zmienić, pokazać się światu, ludziom z innej strony. Jako pierwszy przystanek wybrała naturalnie 9 Cloud. Swobodnie, lekko weszła do środka, przeciskając się przez tłumy o tej porze zazwyczaj panujące w pubie. Usiadła przy barze. Postanowiła poczekać na resztę dziewcząt a potem przenieść się do stolika, ale tym czasem zamówiła dla siebie swojego ulubionego, kolorowego drinka.

I w miarę upływu czasu wokół niego zaczęło robić się tłoczno. Oczywiście jego loża była nadal pusta, chociaż Sebastien widział już dwóch jego braci, którzy zawitali do klubu. Poszli jednak od razu do baru zamówić coś mocniejszego, a może tylko po to, żeby... z bliska przyjrzeć się Saszy Kowaliow?
No tak, wejście Saszy nie umknęło uwadze blondyna. Po pierwsze. Pojawiła się w klubie. To już było coś, gdyż od jakiegoś czasu omijała chyba wszystkie puby i kluby szerokim łukiem. Po drugie. Jako, że była jedną z najpopularniejszych dziewczyn w szkole większość przebywających tutaj uczniów przestało na chwilę tańczyć, by choć przez chwilę przyjrzeć się pannie Kowaliow, która zaszczyciła miejsce, w którym i oni sie teraz znajdowali. To niejakie wyróżnienie, zaszczyt, powód do kolejnych plotek. Po trzecie. Dzisiejszy wygląd Saszy zmuszał do zatrzymania na niej wzroku chociażby przez minutę. Kobieca sukienka, wysokie szpilki na zgrabnych nogach, inna niż zwykle fryzura...
Sebastien oparł się wygodnie o siedzenie swojej loży i z niejakim znudzeniem obserwował liderkę Omicron Chi Delta. W dłoni trzymał zamówiony przez siebie z międzyczasie drink i stukał palcem wskazującym o kieliszek. Odprowadził Saszę wzrokiem do baru i był pewien, że będą mieli okazję jeszcze dzisiaj porozmawiać, zabawić się. Miał taką nadzieję.

Drinka dostała szybciej niż mogłaby się spodziewać, co było miłym zaskoczeniem. Biorąc swój kieliszek do dłoni, obróciła się tyłem do baru i personelu za nim stojącego. Teraz miała lepszy widok na parkiet, osoby bawiące się przy głośnej, wpadającej w ucho muzyce, której sama liderka raczej nie słuchała. No, ale z braku laku i taka mogła być. Dzisiejszego dnia chyba nic nie potrafiłoby zepsuć jej nastroju. Nawet wcześniejsze spotkanie z kandydatką, która śmiałą zupełnie ją zignorować. Cóż. Rosjanka była bardzo pamiętliwa, więc zapewne szykowała już sobie uzasadnienie dlaczego to wolałaby zobaczyć rezygnację dziewczyny. Śmigające pary zdawały się nie zauważać całej reszty. I dobrze. Na tym właśnie, według niej, polegał taniec. Na odcięciu się od reszty, zatraceniu się w spontanicznych ruchach. Lekki uśmiech nie spełzał z jej twarzy nawet kiedy jakiś pijany chłopak, którego zdaje się widziała jeszcze poprzedniego dnia w szkole, dosiadła się do nij i zaczął ja zanudzać swoim życiorysem.

Co prawda tłum roztańczonych ciał zasłonił mu zupełnie widok na bar, przy którym zasiadła Sasza, nie spowodowało to jednak, by blondyn ruszył się z miejsca. Cała loża dla niego, jakiś trunek w dłoni... Było mu zupełnie dobrze, zważając na fakt, że trwało to już od dwóch godzin. Jeżeli ktoś go stąd podniesie będzie to mistrzostwo świata.
Grupka uczennic z drugiego roku w Cambridge zaczęła zmysłowo tańczyć tuż przy jego loży, rzucając mu, bynajmniej w ich mniemaniu, zachęcające spojrzenia i uśmiechy. Sebastien uniósł kieliszek w ich kierunku z uśmiechem, po czym przeniósł wzrok na jego kumpli, zmierzających do loży.
No tak, w końcu zaraz się tu wszyscy zwalą. Dzisiejsza obecność tu Sebastiena miała być rekompensatą za wczorajszą nieobecność. Lider musiał tu być koniecznie ciałem, nie tylko umysłem. Przywitał się z nimi nieco bardziej ożywiony, niż jeszcze przed chwilą był. Od razu upił kilka łyków z butelki od jednego z braci i wdał się w zachłanną rozmowę o poziomie dziewcząt, które obecnie przebywają w klubie. Oczywiście głównym tematem ich rozmowy stała się panna przy barze.

Jak wynikło z dłuższej rozmowy, zadufany w sobie chłopak, był jeszcze nudniejszy niż mogłoby się wydawać. Brunetka przewróciła oczyma, starając się wzrokiem wyłapać kogokolwiek, kto mógłby umilić jej czas i jednocześnie wybawić ją od 'uroczej' pogawędki. Tego mogła się spodziewać. Szanowne siostry Omicron Chi Delta chwilę później rzeczywiście wpadły do pubu, ale porwane do tańca przez studentów z wyższych klas, kolejno rzucały jedynie przepraszające spojrzenia w kierunku dziewczyny. Zawsze miała pecha, ale mimo to nie narzekała. Wolno sączyła drinka, czując jak z każdym łykiem przybliża się do porannego bólu głowy, który zawsze następował drugiego dnia kiedy to uprzedniej nocy zapominała się i wypijała nieco więcej niżeli powinna.

Sebastien nawet nie wypatrywał Saszy w tłumie, będąc przekonanym, że została ona już porwana przez jakiegoś napalonego faceta do tańca. Blondyn skupił się obecnie przynajmniej na swoim towarzystwie, któremu też musiał poświęcać trochę czasu, a ostatnimi czasy tego nie robił. Kilku braciom zafundował na swój koszt ekstremalne mieszanki alkoholowe, które po kilku minutach wręcz znikły z pola widzenia, by szybko wylądowały w ich żołądkach. No tak, był już przyzwyczajony, że to on odholowywał braci do domu bractwa, a następnego dnia ich leczył. On sam miał dość mocną głowę, jeżeli pił powoli i jeżeli to coś co pił, było dobrej jakości. O ostatniej wpadce z winem chciał jak najszybciej zapomnieć i miał nadzieję, że Sasza też o niej zapomni. Odruchowo zerknął gdzieś w kierunku baru, szybko jednak odwrócił wzrok, by móc przedyskutować sprawę kolejnego meczu koszykarskiego, który szykował się w najbliższym czasie.

Weszła do zatłoczonego pubu z nadzieją że tu właśnie spotka Saszę. Dość niska, jak na dziewczynę, zaczęła przepychać się przez tańczących ludzi, co chwila mamrocząc wyrafinowane epitety pod adresem tańczących. Cóż nie miała dziś akurat ochoty być miażdżoną przez spocony ludzi. Gdy dotarła już do baru, zaczęła sie rozglądać w poszukiwaniu blizej nieokreślonej rzeczy. Jednak gdy grupka tańczących dziewczyn, zasłoniła jej widok, odpuściła sobie z zniesmaczoną miną.

Sasza wodząc znudzonym wzrokiem po pubie dostrzegła grupkę znajomych panów z Alfa Epsilion, co wcale jej nie zdziwiło. Bractwa w sobotnie wieczory okupywały 9 Cloud. Uśmiechnęła się lekko w kierunku loży braci, po czym ponownie zaczęła podróżować wzrokiem po tłumach ludzi w poszukiwaniu kolejnych zajętych znajomych. Zdążyła już wyzbyć się wszelkich wątpliwości. Teraz zdawała sobie sprawę, że najprawdopodobniej czeka ją samotny wieczór. Jednakże nawet taka perspektywa nie wydawała jej się zastraszająca. Zawsze przecież mogła wskoczyć w luźny dres i zrobić kilka rundek po kampusie.