Pub "9 Cloud"

Gdy zauważyła znużoną Saszę, juz prawie wstawała by jej powiedzieć o zadaniu. Jednak gdy przypomniała jej sie scena nad rzeczką, jej zapał od razu opadł.
- Powiedziała żegnaj, to to żegnaj bractwo. - Powiedziała do siebie i dmuchnęła niedbale, tak że jej grzywa uniosła się i opadła.
- Ale.. - W głowie Blair pojawiły się pewne wątpliwości, chyba nie po to spędzała całe po południe z tą łatwowierną i przesympatyczną Brooke, żeby siedzieć tu jak kołek. Po chwili dziewczyna wstała i podeszła do liderki Chi Delta.
- Wykonałam zadanie.

Znudzona brunetka niedbale przerzuciła wzrok na osobę, która zdawała się do niej mówić. No tak. Chwilę później rozpoznała w niej ową nieszczęsną kandydatkę do jej bractwa. -Miło.-skwitowała krótko, ponownie zatrzymując spojrzenie prosto przed sobą. Muzyka powoli zmieniała się. Dynamiczną piosenkę, która jeszcze przed chwilą wprawiała dziesiątki ciał w idealny nastrój, teraz zastąpiła wolna, romantyczna melodia, która o dziwo nie przeszkadzała tańczących. Trudno było im się dziwić, szczególnie panom, którzy bezkarnie mogli trzymać przez jakiś czas piękne dziewczęta w swoich ramionach. -Nie wiem czy cię przyjmę. Poczekajmy dla pewności jeszcze kilak dni. Musze skonsultować się z siostrami no i jeszcze cię trochę poobserwować.-dodała chwilę później.

- Nie uważasz że chyba nie po to spędziłam z ta słodką idiotką całe popołudnie, nakłaniając by zaprosiła mnie do pokoju, a ona na wszystko co mówiłam się zgadzała, by teraz słyszeć że musisz sie zastanowić? - Mówiła spokojnie bez żadnych podtekstów. Blair nie chciała teraz odpuszczać, po prostu miała taki charakter. Chciała wiedzieć wszystko, teraz.

Może rzeczywiście Sasza była zbyt surowa. Faktem było, że dziewczyna wykonała zadanie, o czym wiedziała już przed przybyciem do pubu. Miała swoje źródła i była doskonale poinformowana. -Niech będzie, tylko pamiętaj. Na razie obowiązuje cie okres próbny. Jeżeli nie sprawdzisz się wylatujesz.-rzuciła, ponownie upijając łyk trunku. Blair posiadała jeszcze jeden, niepisany plus. Gdyby nie ona, to zapewne brunetka nadal musiałaby wysłuchiwać opowieści na wpół przytomnego ucznia. -No, więc siadaj....Chyba, że i ty porzucisz mnie dla któregoś z tych napaleńców...-powiedziała, wskazując głową na parkiet. -Napijesz się czegoś?-spytała chwilę później.

Skinęła głową, i uśmiechnęła się lekko, chowajac ten uśmiech za kaskadą włosów. Usiadła obok i obrzuciła wzrokiem tańczące pary, które lada moment chyba miały zamiar starać sie o potomstwo.
- Nie, dziś odpuszczę sobie te wszystkie macanki, spoconych wielkich łap - Uśmiechnęła się do dziewczyny.
- A co do picia, taaaaaak, jednoznaczne taaaak! - Powiedziała dziewczyna dość entuzjastycznie. Blair często przesadzała z alkoholem, jednak nie był to aż tak wielki problem.

Spoconych, wielkich łap? Na taką szczerość stać byłoby jedynie członkinię Omicron Chi Delta. Czyżby kolejna siostra miała wielkie powodzenie u płci przeciwnej. Gratulacje. Sasza odwróciła się na chwilę przodem do baru, szepcąc coś tuż koło ucha swojego ulubionego barmana i tym samym jednego z najprzystojniejszych uczniów Cambridge. Chwilę później, trzymając w drugiej dłoni kieliszek z substancją identyczną do tej, którą miała w swoim, z powrotem obróciła się przodem do parkietu, podając jej drinka. -Wygląda niegroźnie, ale mocny...-poinformowała, postukując paznokciami o brzeg lady.

Odebrała od niej swój kieliszek i ze skanerem w oczach obejrzała go.
- Jesteś Rosjanką tak? - Nie czekając na odpowiedź mówiła dalej. - Macie dobrą wódkę - Zaśmiała się, by po chwili wziąć łyka drinku. Rzeczywiście mocny,, jednak Blair była przyzwyczajona do tego typu specyfiku, w końcu imprezy w Menchesterze nigdy nie odbywały sie na sucho.
- Jest tu ktoś od.. Nas? - Zapytała wskazując na parkiet klejących sie do siebie ludzi. Nie miała nic oczywiście nim, po prostu doskwierał jej brak chłopaka, który pozostał w menchesterze. Blair jak Blair też potrzeby miała.

Na wzmiankę o wódce i jej pochodzeniu, pokiwała głową, odstawiając opróżniony kieliszek na ladę i wygodniej opierając się o oparcie wysokiego stołka. Wyłapała tęskny wzrok dziewczyny, błądzący tym czasem po obejmujących się parach. Chyba wiedziała o co chodzi. Większość dziewcząt borykało się z problemami sercowymi. Sasza nie. Czasem nawet zastanawiała się czym jest to spowodowane. Tym, że nikt nie traktuje jej poważnie czy tym, że ona sama jest zbyt wybredna. Nie potrafiła cieszyć się byle czym. Mimo wszystko wolała rozwiązywać takie problemy niż sama je miewać. Z pewnością to, że miała do czynienia z wieloma złamanymi, żeńskimi sercami, także miało wpływ na jej powściągliwość, opory. Nie szukała żadnych specjalnych wrażeń pod postacią przypadkowych numerków. Chciała czegoś więcej. Chociaż co raz częściej myślała, że przesadza. W końcu powinna korzystać z życia a nie wieść życie zakonnicy. -Jeśli chcesz to idź i porwij któregoś z nich do tańca.-podsumowała krótko swoje wcześniejsze myśli.

Zaabsorbowany rozmową z braćmi z jego głowy na chwilę wypadły myśli związane z klubem, tańczącymi ludźmi na parkiecie, czy chociażby z osobą Saszy Kowaliow. Na jakieś piętnaście minut tłum na parkiecie jednak przerzedził się, pewnie niektórzy odczuli zmęczenie po szaleństwie na środku sali, tak więc Sebastien mógł dostrzec brunetkę nadal siedzącą obok baru. I co dziwne nie w towarzystwie mężczyzn, a jakieś nieznanej mu dziewczyny.
Blondyn dopił do końca swojego kolejnego drinka i oparł się wygodnie o oparcie swojej kanapy.
Alkohol powoli uderzał mu do głowy, wypowiedzi nie były już tak składne i logiczne jak jeszcze godzinę, czy dwie temu. Wtedy te nie miał ochoty się nigdzie ruszać, teraz coraz bardziej miał ochotę wyjść na środek i porwać do tańca którąkolwiek dziewczynę.

- Co? - Zapytała głupio wyrwana z transu. Blair tak czasami miała, zamyślała sie, i traciła wątek. Teraz powróciła do żywych i również wypiła swój kielszek.
- Nie ma w czym wybierać. - Odrzekła dość wybrednie, patrząc uważnie na każdego z osobna.
Mogło to zabrzmieć tak, że Blair jest łatwa. Nie, co to, to nie. Ona czasem potrzebowała bliskości, czasem zaspokajała tylko tą fizyczną. Umiała tylko tak, nigdy nie była zakochana i boi sie tego uczucia. Ze wcześniejszym chłopakiem łączyła ją tylko przyjaźń, i tęskni za nim .. jak za przyjacielem. Pogrążona w myślach, czknęła. Tak właśnie, Blair często gdy się napije zaczyna czkać, głupi durny odruch, którego nigdy nie lubiła.
- Sorry - Powiedziała i zamówiła następnego tego samego drinka, i jednym duszkiem go wypiła. Jednak nic nie pomogło. Znów czknęła.

Ku przerażeniu i jednocześnie zdumieniu dziewczyny, tamta zamówiła kolejnego drinka. I, o zgrozo, bardzo szybko go wypiła. -Jeśli tak dalej pójdzie zaraz będę musiała odholować cie do domu...-zastrzegła, patrząc na nią karcącym wzrokiem. Liderka Omicron Chi Delta dzisiaj postanowiła kontrolować sytuację. W końcu nie miała powodu by się upijać. Ten przywilej postanowiła zachować sobie na nadchodzącą imprezę Przez chwilę jeszcze ciemnowłosa wodziła wzrokiem po parkiecie, następnie zatrzymując go na swoich własnych, dzisiejszego wieczora odkrytych kolanach, na który zapewne spoczywał wzrok najbliżej siedzących panów. Posiadała liczne walory, z których jednakże nie do końca potrafiła korzystać. Czekoladowe oczy teraz wydawały się takie spokojne. Mimo całej atmosfery, ulubionego drinka Sasza nie czuła się do końca zrelaksowana, odprężona. Z nieznanych sobie powodów.

I w końcu nie mógł siedzieć tak w nieskończoność, tym bardziej że połowa jego loży wybrała się na rundkę po klubie w pogoni za pięknymi kobietami, które dzisiejszego wieczora przebywały w klubie. Tylko kilku najwytrwalszych i tych, którzy jeszcze musieli trochę wypić, by dodać sobie odwagi siedziało nadal na swoich miejscach. Sebastien jednak poszedł w ślady za tymi pierwszymi, wstał z loży, wyminął sporą grupkę dziewczyn tańczącą tuż obok nich, uśmiechając się do nich krótko. Skierował się do baru, może nawet trochę nieświadomie. Chwile potem stał przy Saszy i jej towarzyszce. Jako, że było dość głośno, blondyn nachylił się tuż do ucha Saszy, by się z nią przywitać.
-Jak się ma królowa wieczoru?
Bo rzeczywiście, Sasza rzucała się w oczy nawet z drugiego końca pubu.
-Wyglądasz... bajecznie. - stwierdził chłopak nie potrafiąc znaleźć w tej chwili bardziej odpowiedniego słowa, spoglądając na całą jej sylwetkę.

- Wszystko kontroluję - Odpowiedziała w miarę składnie i trzeźwo, i znowu czknęła. Nie miała zamiaru upić się pierwszego dnia, jakieś bo jakieś ale szczątki zasad miała.
Gdy do baru podszedł nieznany jej blondyn, Blair poczuła wibrację w spodniach, uśmiechnęła się przepraszająco i znów czknęła. Zaraz potem ruszyła w tłum tańczących ludzi, by odebrać telefon. No tak. Znerwicowany tatus prawnik

Dziewczyna nawet nie musiała podnosić wzroku na twarz chłopaka żeby wiedzieć kim jest. Znała ten głos bardzo dobrze. Na tyle dobrze żeby uśmiechnąć się na powitanie i poczuć zauważoną. Jak zwykle przesadzał, ale w miły sposób. -Wspaniale.-jej odpowiedź była dość krótka, ale szczera. Zresztą nie potrafiłaby inaczej przedstawić tego, co właśnie odczuwała. -Dziękuję. Ty też wyglądasz świetnie...-dodała chwilę później, w związku z jego kolejnymi słowami. Już miała odwrócić się i przedstawić mu nową siostrę, ale zauważyła jej brak. Widocznie wzięła sobie do serca jej radę i poszła królować na parkiecie. -Siadaj.-rzuciła, przesuwając się o jeden stołek i tym samym robiąc mu miejsce.

Sebastien usiadł we wskazanym przez Saszę miejscu. Niemal od razu poczuł na sobie wzrok zazdrosnych facetów czekających cały wieczór, by brunetka chociaż zaszczyciła ich spojrzeniem. I spojrzenia dziewczyn, które powiodły za nim wzrokiem z nadzieją.
Chłopak od razu zerknął, czy Sasza pije. Widząc do połowy opróżniony kieliszek stwierdził w myślach, że nie musi jej niczego stawiać, więc skupił się teraz tylko na dziewczynie. Usiadł podobnie jak ona, przodem do parkietu, tyłem do baru, opierając sie o ladę łokciami.
-Wszyscy dzisiaj o Tobie mówią, jestem wręcz zaszczycony, że mogę tu siedzieć... I nie czaruj Kowaliow! Nie wyglądam świetnie, bo się nie wysilałem jakoś specjalnie, wychodząc tutaj, a po drugie... - Sebastien urwał na chwilę. Znowu brakowało mu słów, a uśmiech na jego twarzy był bynajmniej dziwny. To był zły znak. - ...ludzie o nieprzytomnym umyśle i świadomości nie mogą wyglądać... świetnie... - sklecił w końcu swoją wypowiedź Sebastien, dumny z siebie. Koniec picia.
-Jak tam nowe kandydatki? Poznamy w końcu kolejne siostry z Omicron Chi Delta? - zapytał Sebastien po chwili, przypominając sobie jeden z tematów, który teraz króluje na ustach zarówno bractw, jak i zwykłych uczniów Cambrige.

Stanęła w kącie sali, tak ze byłą oparta o ściany. Tutaj było spokojniej, i na pewno o wiele ciszej. Przytykając ucho do słuchawki telefonów, słuchała wyrzutów ojca, jakoś niespecjalnie na nich się skupiając. Co jakiś czas cicho przytakiwała, niewysilając się na nic więcej ambitnego.

Przyszła tutaj, ubrana z jedną ze swoich licznych sukienek. uwielbiała je. Twierdziła, że jedynie odpowiednie sukienki nadają kobiecie tą kobiecosc. Co jakiś czas kierując się w stronę baru, potrącała kogos. Jak to zwykle ona. Spieszyła się i nie patrzyła się gdzie, po czym i jak idzie. Zakwasy po treningu minęły jej dosyć szybko, dlatego dziewczyna była w pełni zadowolona ze swojego treningu. Za odpowiednią nagrodę wybrała wyjście do ,,9 Cloud". Włosy miała jak zwykle rozpuszczone i kilka kosmyków niezgrabnie spadały jej na twarz. Z zadziornym uśmiechem podeszła do kelnera i zamówiła to co zwykle ,,mix". Drink ten był dosyć mocny, ale dziewczyna nie miała słabej głowy w przeciwieństwie do niektórych jej koleżanek. Kelner szybko uwinął się z robotą drinka i podał dziewczynie. Diana popijała drinka i przyglądała się ludziom. Nikogo znajomego nie napotkała, czas więc zapoznac nowych. Wmieszała się w tłum i po chwili tańczyła z nim. Kieliszek powędrował do kogos innego a ona zajęta była tylko tańcem. Jej ruchy ciała, lekkość sprawiały, że ludzie patrzyli się na jej wyczyniania na parkiecie czasami nawet i z zachwytem. Diana jednak, najczęściej nie widziała tych par oczu skierowanych na nią. Jak zwykle dla niej liczyła się teraz zabawa. Po kilkuminutowym tańcu, usiadła na najbliższym krześle odwrócona tyłem do ludzi siedzących przy tym stoliku. Nie skapła się, ze siedzi tuż obok Saszy. Ktoś przyniósł jej drinka, i teraz sącząc go wpatrzona była w ludzi tańczących na parkiecie i śmiejąc się co jakiś czas z tzw. ,,głupoli". Po kilku godzinach wyszła z klubu, lekko podpita.

Dziewczyna naturalnie nie brała sobie słów na poważnie. Miał skłonności do przesadyzmu. No a poza tym aż tak się nie zmieniła przez ten dzień. -Cromwell pozostaje mi tylko powiedzieć, że zawsze wyglądasz świetnie.-skwitowała krótko. Uważały tak zapewne wszystkie dziewczęta uczęszczające do Cambridge, które to miały lidera Alfa Epsilion za młodego boga. Oczywiście oznaki nadmiernego spożycia alkoholu nie mogły jej umknąć. Po raz kolejny widziała go nie do końca trzeźwym i po raz kolejny nie zawiodła się. Zachowywał się całkiem normalnie. Nie robił niczego, czego rano mógłby żałować. -Nowe siostry Omicron Chi Delta zajmują się właśnie uwodzeniem biednych chłopców. No i znowu nad ranem wchodząc do domu mnie zbudzą.-stwierdziła, lekko się jakby uśmiechając do samej siebie. Doskonale to znała. Na pierwszym roku i ona korzystała z każdej chwili żeby tylko znaleźć rozrywkę. -O. Zdaje się, że integracja trwa...-dodała jeszcze, chwilę potem jak tuż obok nich przemknęła jej siostra u boku jakiegoś kawalera.

Z twarzy Sebastiena, jak to bywa pod wpływem alkoholu, nie schodził uśmiech. Jego oczy co prawda zdradzały, że coś wypił, jednak trzymał się całkiem nieźle. Nie chwiał się, nie kiwał na boki, nie śpiewał głośno, jak co poniektórzy bracia z jego bractwa, czy też inni przypadkowi goście klubu. Blondyn zarejestrował pojawienie sie obok jakieś dziewczyny, doszedł też do wniosku, że jej nie zna, więc nadal skupiał całą swoją uwagę na Saszy, o ile było to możliwe wśród tylu roztańczonych ciał.
-Chcesz mnie uwieść! - stwierdził rezolutnie blondyn na słowa Saszy o tym jak wygląda. Oczywiście spojrzał przy tym na nią znaczącym spojrzeniem, dając w ten sposób znać, że wcale tak nie sądzi. Podroczyć się jednak mógł. - Przyznaj się, że uwielbiasz mnie i chcesz zdobyć moje serce... Nic z tego moja droga. - Sebastien pokręcił przecząco głowa. Miał zamiar zachować powagę, co jednak mu się nie udało i nie udawało od początku, bo kąciki jego ust same unosiły się ku górze.
-A wiesz, ja mam na to patent! Jak nie chcesz być budzona nad ranem i chcesz dać nauczkę swoim zabawowym siostrom, to jak wrócisz do domu zamknij za sobą drzwi na klucz i nie wyciągaj klucza z zamku. Nie będą miały jak wejść a ty sobie pośpisz. - poradził jej chłopak, zerkając na jednego ze swoich braci, obejmującego... Cóż, trudno było dostrzec kogo obejmuje.

Sasza nie umiała tłumić śmiechu, nie po czymś takim. -O tak, Bastien ja po prostu o tobie śnię po nocach. Nie potrafię normalnie funkcjonować kiedy pomyślę sobie o twoim istnieniu.-stwierdziła, wyrażając udawaną skruchę. Jeżeli on mógł się z nią droczyć, to ona z nim tym bardziej. Uśmiech, który nie dość, że nie spełzał z jej twarzy, teraz znacznie się powiększył. -No a co do klucza to fakt. Dobry pomysł tylko, że wtedy w domach bractw męskich czy pokojach akademikowych mogłoby zrobić się tłoczno.-odparła, zjeżdżając ze swojego stołka i chwilę później opierając się o ladę plecami. -Niech tańczą, bawią się póki mogą. Przynajmniej one dostaną coś od życia.-mruknęła rozglądając się w poszukiwaniu siostry, która jeszcze przed chwilą stała tuż obok. Czyżby nowa była aż tak szybka. Zdążyła opuścić już pub? Możliwe. W końcu większość studentów przychodziła do 9 Cloud nie po to żeby podpierać ściany, ale po to żeby się zabawić.

-Wiedziałem... - Sebastien rozłożył lekko ręce w bok, jakby chcąc tonem głosu i gestami pokazać, że jest 'bogiem'. Wie wszystko o wszystkich i o wszystkim. - Jak ci bardzo zależy, to może znajdę kiedyś dla ciebie trochę czasu... - dodał po chwili takim tonem, jakby robił jej łaskę. Wszystko to jednak nadal było wypowiadane z odrobiną ironii i zdradzającym uśmiechem na twarzy. Po chwili Sebastien okręcił się na swoim krześle, by być przodem do baru i tyłem do parkietu. Tyle tańczących ludzi, a mianowicie kobiet, to nie na jego głowę...
-Ale liczy się to, że sie wyśpisz. - powiedział Sebastien analizując jej słowa. Rzeczywiście po takich imprezach w jego domu zazwyczaj robiło się tłoczno, co niezbyt tolerował. Co jednak mógł zrobić? Taki wiek... Sam czasami kogoś przyprowadzał. Zerknął z boku na Saszę po jej kolejnych słowach. Zmierzył ją badawczym wzrokiem.
-Chcesz powiedzieć, że nie masz nic z życia? Niektórzy powiedzieliby, że dostałaś od życia zbyt wiele, a tu proszę...- Sebastien zawiesił głos i wzrok na profilu Saszy.

Blair znużona juz ciągłym paplaniem ojca, rozłączyła sie dobrą godzinę temu. Teraz tańcząc z jakimś przystojnym chłopakiem z III roku, którego szczerze mówiąc nie pamiętała imienia.

Dziewczyna cicho się zaśmiała. Była w prawdzie już przyzwyczajona do 'skromności' lidera, ale za każdym razem nie potrafiła ukryć swojego rozbawienia jego osobą. -Nieważne. Mam to czego sama chciałam. No i fakt nie mogę narzekać. Może tylko...nic.-zakończyła niezręczny dla siebie temat. -A tak poza tym. Jesteś tak jakby trochę nietrzeźwy a ja myślałam, że wina tutaj nie podają...-rzuciła niby ot tak. Trochę złośliwości jeszcze nigdy nikomu nie zaszkodziło. No na pewno nie jej. Iskierki towarzyszące jej zawsze kiedy tylko była kąśliwa ponownie zagościły w jej czekoladowych oczach. Mimo tego, że była odwrócona przodem do parkietu idealnie widziała swojego rozmówcę, na którym za wszelką cenę starała się skupić, co nie było zadaniem łatwym, zważywszy na hałas towarzyszący ich jakże uprzejmej wymianie zdań i zmęczenie. Saszy naturalnie.

-Może tylko... - nawiązał do jej wypowiedzi Sebastien i dał znać, że chce usłyszeć resztę. Był niezwykle zaciekawiony faktem, że komuś może się nie podobać życie takie, jakie wiodła Sasza. Ale gdyby tak się nad tym zastanowić, on też ze swojego życia zadowolony nie był. Dziewczyna jednak najwidoczniej nie zamierzała dokończyć zdania, a w zamian za to chciała mu trochę podokuczać. Na słowa o winie, Sebastien otworzył usta i chciał coś odpowiedzieć, ale słowa utknęły w gardle. Wzrok wbił nieco zażenowany i zarazem rozbawiony gdzieś na ladę, kiwając przy tym lekko głową. Po chwili jednak jego wzrok znów przeniósł sie na Saszę, a z jego ust znów wypłynęły jakieś słowa.:
-Myślę, że jednak czasu dla ciebie nie znajdę. Za karę. Już byłem gotów przyjąć cię bez kolejki wszystkich zakochanych panien. Musisz teraz cierpieć kochana... Możesz mi nie wspominać o tamtym incydencie? - zapytał Sebastien uprzejmie, aczkolwiek z miną mówiącą, że lepiej będzie, jeżeli naprawdę nie będzie o tym wspominać. Z drugiej strony wiedział dobrze, że to dobrze iż osobą która zobaczyła go nietrzeźwego po opróżnionej samotnie butelce wina była Sasza, a nie ktoś inny.

Rosjanka wzięła głębszy wdech, spuszczając teatralnie głowę w dół. -Nie. To jest ponad moje siły.-wcale nie miała zamiaru teraz się wyłamywać. Z drugiej, jednak strony pewnie rozmowa liderów szczególnie taka mogła być ciekawą dla pozostałych siedzących przy barze. -Co do wina to przecież wiesz, że lubię wykorzystywać wszystko co wiem o tobie, przeciw tobie.-poklepała go po ramieniu, dając do zrozumienia, że mu współczuje. Właściwie współczuła każdemu kto musiał się z nią samą użerać. Dobrze wiedziała jaka to potrafi być okropna. -Gdyby istniała szansa, że ktoś mógłby się dowiedzieć, to przecież nie zaczynałabym tematu.-usprawiedliwiła się, nawet nie wiedząc dlaczego właściwie to robi. -No przynajmniej pozostanę w miarę tolerowaną przez żeńską, napaloną część społeczeństwa.-dorzuciła, wracając do poprzedniego tematu. -A poza tym ty ciągle za coś mnie karzesz, wiesz?-dodała z wyrzutem. -Najpierw fizycznie a teraz psychicznie...-bąknęła pod nosem, teatralnie się obrażając.