Pub "9 Cloud"

Bastien obserwował przez chwilę poczynania Brata i uśmiechnąl się mimowolnie, po czym przeniósł wzrok na Saszę.
-Dla Zeta Eta Sigma dziewczyn nigdy nie za wiele. - stwierdził po chwili blondyn, spoglądając na Saszę znacząco. Dziewczyny z Omikron Chi były znane z dobrych imprez, Sebastien świetnie czuł się w ich towarzystwie, uwielbiał ich poczucie humoru, beztroskie i luźne podejście do życia. Do tego cenił szczerość. A imprezy organizowane wraz z nimi należały do tych najbardziej niezapomnianych. - Ciekawe, czy urodziny Pana Lidera nie popsują mu znów reputacji. - dodał po chwili. Imprezy ku czci Liderów zazwyczaj okazywały się takimi, na których poważnie targano ich reputacją. Coś o tym wiedział...
-A tak poza tym Sasza, co u Ciebie Słońce? Nie widzielismy się lata świetlne, musisz kiedyś wpaść i pogadać. - rzucił w jej kierunku Bastien i rozejrzał się po Pubie w poszukiwaniu innych znajomych.

Szkolnym "gwiazdom", nawet tym sportowym wypadało pokazać się w pubie w niedzielny wieczór. Melody nie chciała zawieść swojej drużyny, choć nie przepadała za tym lokalem. Przynosił złe wspomnienia. Na swoje szczęście była nie zszerona,dlatego nie musiała się obawiać żadnego z bractw. Właściwie lądowała przy różnych stolikach. Zadziwiające było to,że poza bosikiem,nawet pani Kapitan nie stroiła od makijażu, spódniczek czy lakieru do paznokci. Wszystko to jednak stosowała z umiarem,aby urodę podkreślić. Wieczór był chłodny,a dziewczyna rozsądna dlatego zdecydowałą się na wąskie dżinsy,obsacy oraz bluzkę z długim rekawem,obsypaną cekinami. Ucieszyła się widząc Aarona. Nareszcie dotarł,chociaż obiecał,że ją uprzedzi. Postanowiła mu to wypomnieć,dlatego ruszyła w stronę baru.

Liderka dopiła swój napój do końca, ostatecznie odstawiając pustą butelkę na blat. –W sumie to po staremu.-podsumowała ostatnie tygodnie, podczas których się nie widzieli. –Któregoś dnia wpadnę albo może lepiej zapraszam do mnie.-rzuciła, wstając z miejsca. Od kilku minut zastanawiała się o czym takim zapomniała. Ach, tak. Miała jeszcze kilka umówionych spotkań. Każde w innym miejscu. Świetnie. Przynajmniej sobie pobiega. –Niestety albo i stety na mnie czas.-powiedziała, zerkając na zegarek. –Do zobaczenia. Mam nadzieję, ze szybkiego.-ostatnie słowa były skierowane zwłaszcza do lidera Alfa Epsilon. Posyłając jeszcze jemu, jak i pozostałym słodkie, firmowe uśmiechy, ciemnowłosa wtopiła się w tłum uczniów opuszczających pub i razem z nimi wyszła na zewnątrz żeby chwilę potem skierować swoje kroki do następnego miejsca.

Aaron dość szybko dostrzegł Melody. Chociaż w całym lokalu panował półmrok,to jednak jej bluza nabita cekinami była dość dobrze widoczna. O tak, ta dziewczyna znała się na modzie. Chociaż stroju piłkarki Aaron nie mógł ścierpieć, co często jej powtarzał. Widząc,że kapitan zbliża się w kierunku baru,uśmiechnął się zadowolony i zerknął na Sebastiena. O tak,to złotko potrafiło poruszać się zarówno w obcasach jak i w korkach.
-Melody...miło Cię widzieć..

Bastien powiódł wzrokiem za Saszą i napotkał spojrzeniem kolejną znaną mu dziewczynę. Melody. Znów ją dzisiaj spotyka. Co za zrządzenie losu... Rzucił Aaronowi ostrzegawcze spojrzenie, po czym beztrosko obserwował w milczeniu kolejno Beatrice, Aarona, no i pannę Randall.

Nawet Pani kapitan drużyny damskiej piłki nożnej zaszczyciła wszystkich swoją obecnością. I jak się Bea spodziewała wszyscy ja znali, przecież to było oczywiste. Zarzuciła zgrabnie nogę na nogę przyglądając się przez chwilę Melody, stwierdzając ,że przynajmniej ona nie uważa ,że skoro trenuje piłkę nożną to musi być chłopczycą.
- Ach, Pani Kapitan, nowa członkini drużyny, Beatrice de la Salvadore.

Aaron no naprawdę, miałeś mi dać znać, jak wrócisz..-zarzuciła na wstępie Włochowi,a potem cmoknęła go w policzek. Można było rzecz,że nawet się przyjaźnili,chociaż zapewne obydwoje mieli na to różne określenia. W każdym razie najlepiej bawiła się z Aaronem,dlatego ignorując obecność Bastiena i z uglą przyjmując odejście Saszy usiadła obok Szermierza, stukając pomalowanymi na ciemny fiolet paznokciami.
-Jako zadośćuczynienie postaw mi drinka..-stwierdziła po chwili,zupełnie nie przejmując się resztą. Dawno się nie widzieli,dlatego naprawdę cieszyła się ze spotkania. Po chwili jednak dostrzegła towarzyszkęk chłopców. A tak, nowy bramkarz. To trochę ożywiło dziewczynę.
-Witaj, jestem Melody. To świetnie,że się zgodziłaś. Amber ma złamaną ręke i bałam się,że nikogo nie najdziemy na jej miejsce..

Chłopak uznał swój błąd i już po chwili przed Melody wylądował kieliszek z jej ulubionym napojem. Dziwnym,kolorowym czymś z parasolką, równie szałowym,co sama dziewczyna. Jej energia od razu udzieliła się nawet zmęczonemu Aaronowi,który widząc jej zapał uśmiechnął się pobłażliwie. Spojrzenie Bastiena zignorował. W końcu to nie jego sprawa. To nie od zabawiał się z panią Kapitan po pijaku. Właśnie takich problemów usilnie starał się uniknąć. Kiedy rozmowa zeszła się do piłki,Aaron wrócił do swojego piwa. Sport? Oczywiście,jako Włoch interesował się futbolem,ale szkolna damska liga nie zakrawała na jego pojęcie o piłce nożnej. Oczywiście nigdy na głos tego nie powiedział.

Bastien skwitował obojętność panny Randall ze stoickim spokojem i lekkim uśmiechem na twarzy, jakby był do tego przyzwyczajony. Zerknął kątem oka na Beatrice. Zatrzymał na niej wzrok, po czym spojrzał na pustą szklankę przed nią. Dziewczyna chyba nie darowała sobie wypicia jakiegoś drinka jako uczczenie swojego przybycia do Cambridge.
Trzeba było jednak przyznać, że nieprzeciętna uroda Beatrice kazała choć na chwilę skupić się Sebastienowi na owej pannie, tak więc zaczął rozmowę:
-A więc grasz w nogę? No tak, typowe dla Sióstr z Omicrona... Szczytem oryginalności byłoby zapisanie sie do Szermierki... - stwierdził chłopak, chwilę wcześniej zastanawiając się nad tą kwestią.

- Oczywiście. Choć to ja powinnam dziękować za przyjęcie. No w każdym razie już niedługo się przekonamy jak się nam będzie grało na najbliższym treningu.
Rozmowa o tym co kochała najbardziej zdecydowanie ja orzeźwiła. Nagle z znudzonej całym tym gadaniem o starych czasach przeobraziła się w wulkan energii. Rozentuzjazmowana spojrzała na Melody.
- Choć nie pogardziłabym jakimś małym meczykiem, chłopcy kontra dziewczyny.
Stwierdziła, a gdy tylko wyobraziła sobie minę kapitana drużyny męskiej piłki nożnej zaśmiała się uroczo kładąc opuszki palców na lewej stronie twarzy. Na chwilę zamilkła gdy dotarły do niej słowa Sebastien'a.
- Osobiście najchętniej bym sie zapisała na jazdę konną gdyby taka tu była, ponieważ od dzieciństwa trenuję ten sport. A w chwilach wolnych grałam z braćmi w nogę. Szermierka mnie nie pociąga, co innego walka prawdziwym samurajskim mieczem, to dopiero wyzwanie.
Wyjaśniła szybko swoje stanowisko.

Bastien uniósł na sekundę brwi w górę. Jazda konna kojarzyła mu się z dzieciństwem, gdy rodzice usiłowali zmusić go, by pokochał ten sport. Za nic jednak nie potrafił okiełznać i zrozumieć koni, tak więc szybko ten pomysł został odrzucony zarówno przez Sebastiena, jak i przez jego rodziców.
-Zaproponuj dyrektorce, ona jest 'otwarta na wszystkie nowości wypływające od strony uczniów'. - chłopak zacytował dyrektorkę i pozwolił sobie na ironiczny uśmiech. Konwersowanie z dyrekcją nie należało do jego ulubionych czynności, tak więc chłopak zamilkł i odgonił myśli związane z 'szefostwem'. Jego wzrok powędrował gdzieś na parkiet i przez chwile był jakby nieobecny w Pubie.

Złoić dupę chłopakom? Ok,wezmę to pod uwagę rozpisując imprezy w tym sezonie..-obiecała Beatrice. Melody była niepospolitą kobietą. Wszystko w niej było oryginalne. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne ciemne włosy z czekoladowym odcieniem, nosek prosty, usta trochę odchylone i perłowe zęby. Szczególne wrażenie robiły jednak oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem zimne jak lód. Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją dusze w słuchacza. Kiedy słuchała, zdawało się, że chce wypić duszę z opowiadającego. Jej oczy umiały tulić, pieścić, płakać bez łez, palić i mrozić. Dlatego właśnie tak łatwo nawiązywała z kimś rozmowę. Przekonało się o tym Ci, którzy mieli wątpliwą przyjemność być jej przeciwnikami podczas jakiś lekcyjnych dyskusji. Widząc,że Sebastian przypuszcza atak, dała Beatrice spokój i przyjęła drinka od Aarona.
-Słyszałeś o imprezie?-spytała chwytając słomkę.

No tak,Sasza wspominała. Urodziny Sohmy...-przytaknął Aaron. On rzadko odzywał się niepytany. Mimo zapału dziewczyn, które nagle się ożywiły,on pozostał spokojny. Bawiła go ta sytuacja. Bawiło go zachowanie Bastiena. Musiał jednak przyznać,że wybrali nie najgorzej. Obecni w pubie chłopcy z zazdrością spoglądali na czwórkę zasiadającą przy barze. Aaron musiał to przyznać, było na czym oko zawiesić. Oczywiście był przeciwny przedmiotowemu traktowaniu dziewcząt,oczywiście..
-Podobno zeszłoroczna bibka była całkiem niezła..Słyszałem,że wpadła nawet Policja..-mruknął,mocząc usta w swoim kuflu. Właśnie o to mu chodziło. Angielskie piwo,znajomi i Alfa Epsilion.

- A wiesz ,że to dobry pomysł. Muszę się nad tym zastanowić.
Nie dało się ukryć jej trochę szaleńczego uśmiechu, który zaraz stał się lekki i powabny. Usta delikatne jak płatki chińskiej róży były delikatnie muśnięte błyszczykiem uwydatniając je przy tym. Jedynym problemem było to ,że nie chciałaby opuszczać drużyny piłkarskiej. Beatrice była osobą lojalną i skoro już obiecała zostać bramkarzem to nie mogła ot tak tego zostawić. Klasnęła w dłonie niesamowicie zadowolona.
- Tak, dołożymy chłopakom i to jak.

O tak, było ciekawie..-to właśnie Melody uważała za plusy bycie nie zrzeszoną. Nikt jej nie mówił z kim może,a z kim nie może być. Z kim powinna,a z kim nie powinna się zadawać. Wolna wola to coś, co dziewczyna bardzo ceniła. Była kobietą niezależą i to było widać,a nawet czuć w jej postawie,zachowaniu. Niektórych chłopaków to pociągało ( tu zerknęła przelotnie na Bastiena),a innych onieśmielało. Ona była po prostu sobą i z tym czuła się najlepiej.
-Ej Cromwell ty mi tu drużyny nie rozwalaj..-pogroziła blondynowi palcem.

Wzrok Bastiena na chwilę zatrzymał się na Melody. Zastanawiał się, co też właściwie łączy go z panią Kapitan i doszedł do wniosku, że jedynie swego rodzaju pożądanie i wspólna zabawa na imprezach po wypiciu siódmego kieliszka... Zastanawiał się też, jak długo wytrzyma bez alkoholu, jednak towarzysze nie pozwalali mu na jakieś dłuższe zamyślenie się. Zresztą... Atmosfera w Pubie tez nie sprzyjała rozmyślaniom. Sebastien zerknął na zegarek.
-Hola, nie jesteś zaproszony Bracie... - mruknął Bastien, wtrącając się mimochodem do jego rozmowy z Melody. - Jak na razie musisz sie obejść smakiem Randall. - dodał po chwili, zerkając w jej kierunku, po czym znów zwrócił się do Beatrice:
-Nie, lepiej do niej nie idź, już lepiej łap ta piłkę w bramce... Jak zaczniesz z nią rozmowę, to nie skończysz długo, a zapewniam, że rozmowa do przyjemnych nie będzie należała. - przestrzegł ją chłopak. Dobrze wiedział, że dyrektorka uwielbia swoich uczniów i lubi z nim szczerze porozmawiać. Czasami aż nazbyt szczerze, ale to już była inna historia...
Na uwagę Melody spojrzał na nią i zasalutował jej, dając do zrozumienia, że wykona każde powierzone mu przez nią zadanie. Tak teoretycznie...

Nie powiedziałem,że chcę iść...tak tylko się zastanawiam..-odparł w odpowiedzi Aaron wracając do swojego piwa, którego ubywało z każdym kolejnym postem. W pubie już zaroiło się od ludzi. Jak to często w Wielkiej Brytanii bywa, barmanka raczyła klientów uwielbianą przez młodzież muzyką alternatywną. Wszyscy jak na razie dobrze i grzecznie się bawili. Ale chłopaka już to nużyło. Naprawdę powinien odespać po podróży,ale nie miał serca zostawiać swojej barowej ekipy. Mimochodem ucichł trochę, na razie jeszcze nie marudząc,co nie miał tego w zwyczaju. Po jakimś czasie ciepłe łóżko stanęło o miejsce wyżej nad piwem,w Millerowej hierarchii wartości.
-Wiecie,co..Ja się zwijam. Miałem ciężko podróż...Dobrej zabawy-powiedział Aaron podnosząc się od baru. Już na wstępie zakręciło mu się w głowie, dlatego zaczął się przepychać w stronę wyjścia.

A Beatrice jak miała to w zwyczaju uprzejmie przeprosiła swoje towarzystwo opuszczając je. Wkroczyła na parkiet tak by za chwilę móc sie wczuć w muzykę jaką zapuszczał DJ. Idealnie poruszała ciałkiem w rytm dzisiejszej muzyki. Uwielbiała tańczyć, zawsze była pierwsza na parkiecie jeżeli chodziło o taniec na imprezach organizowanych przez jej znajomych. Pomachała ejszcze lekko ręką w stronę Arona.

No,ciężka sprawa..-skwitowała krótko,patrząc z lekkim niepokojem za Aaronem, który zniknął wśród klienteli pubu. Nie wyglądał najlepiej. Zapewne piwo w połączeniu z żarciem,jakie podawano w samolotach nie było najlepszym pomysłem. Melody szybko doszła do wniosku,że oprócz na wpół wypotego drinka nic jej tu nie trzyma. Spełniła swój obowiązek, pokazała się w klubie. A teraz zapewne byłaby trzecim kołem u wozu. Oczywiście, mogła zostać na złość liderowi Alfa Epsilion..Kusiła ją nawet na opcja,ale zdrowie Aarona było ważniejsze. Tak więc łykneła resztę trunku i odstawiła pustą szklankę na blat baru.
-No,to ja wam nie przeszkadzam. Sprawdzę co z nim..-oznajmiła towarzystu,podniosła swój zgrabny tyłek,a potem ruszyła w ślad za włochem.

Sebastien zaciekawiony zerknął na ruchy Beatrice, widząc jednak chwiejny krok Aarona Sebastien wstał tuż po nim gotów iść za nim. Bractwo w końcu było dla niego najważniejsze. Słysząc jednak słowa Melody przystanął i uśmiechnął się ironicznie, podejrzewał, że dziewczynę niewiele obchodzi zdrowie Aarona, więc zrobił to, co miał w zamiarze. Ruszył tuż w chwilę potem za Aaronem, nie zwracając uwagi ani na kuszące ruchy Beatrice, ani na inne panny na parkiecie. Nie zwracając uwagi nawet na fakt, że Melody ruszyła za jego kumplem. To on powinien odprowadzić go do domu i z takim też zamiarem wyszedł z Pubu.

I takim sposobem została sam. Sama pośród tłumu nieznanych jej studentów. To nie był problem. Zabawa na parkiecie była jej żywiołem, mogła tańczyć do upadłego, bez chwili wytchnienia. To prawda tańczyła nadzwyczaj kusząco jednak nie miała na celu uwodzenia jakiegokolwiek faceta. Była wolną dziewczyną, która nienawidziła wkraczać w jakikolwiek związek, w którym czuła się jak ptaszek w klatce. Kiedy się natańczyła, nabawiła i była wystarczająco zadowolona postanowiła opuścić pub tylko po to by wypocząć na jutrzejsze zajęcia z technologii.

Jenny postanowiła rozerwać się co nieco i wstąpić choć na chwilę do klubu. Weszła więc pewnie i udała się do baru sprężystym krokiem. Usiadła na wysokim krześle i rozejrzała się z lekką wyższością po wnętrzu. Była zdenerwowana, ale za żadne skarby nie chciała tego po sobie poznać. Spojrzała na kelnera zastanawiając się co zamówić. Po chwili zrezygnowała z zamawiania czegokolwiek. Stwerdziła, że nic specjalnego się nie dzieje i zwyczajnie zaczęło jej się nudzić. Więc wstała i wyszła z klubu.

Przyszła i rozejrzała się po klubie. W każdym kącie roiło się od nie znanych jej studentów , właściwie jej to nie powinno przeszkadzać skoro nie miała problemów z zawieraniem znajomości. Ale niestety dziś jakoś specjalnie nie miała dobrego humoru co też nie pozwoliło jej na nowych znajomych . Podeszła zdecydowanie do baru i zamówiła sok pomarańczowy, zły humor także nie popychał jej do alkoholu, co dziwne, bo wiele osób pije z owego powodu.

Przyszła i usiadła przy barze. Zauważyła jakąś dziewczynę i postanowiła do niego zagadać. Chciała zapoznawać się z nowymi ludźmi. Była otwarta na wszelkie znajomości. Miała nadzieję że nawet w takim miejscu pozna kogoś ciekawego.
- Przepraszam że Ci przeszkadzam ale widzę że jesteś smutna. Czy coś się stało? Może mogę Ci jakoś pomóc?- spytała z lekkim uśmiechem.

Kiedy usłyszała czyjś głos tak jakby ocknęła się wracając z innej rzeczywistości. spojrzała na dziewczyną i zanurzyła usta w soku pomarańczowym. -nic, nic się nie stało - powiedziała i usmiechnęła się lekko z wymuszeniem .